أَنْصَح (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَنْصَح: (وَ اَنْصَحُ لَکُمْ) «اَنْصَح» از مادّه
«نُصح» (بر وزن قفل) به معنای خلوص و بی غل و غش بودن است. لذا
«ناصح العسل» به معنای عسل خالص است، سپس این تعبیر در مورد سخنانی که از روی نهایت
خلوص نیت و خیرخواهی و بدون تقلب و فریب و تزویر گفته میشود، به کار رفته است.
(أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَ أَنصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ) (رسالتهاى پروردگارم را به شما ابلاغ مىكنم؛ و خيرخواه شما هستم؛ و از خداوند چيزهايى مىدانمكه شما نمىدانيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: در اين چند جمله اوصاف خود را مىشمارد، نخست مىفرمايد: من از آنجايى كه رسولى از ناحيه
پروردگار هستم، به مقتضاى رسالتم پيامهايى را به شما مىرسانم، و
رسالت و پيغام را به صيغه جمع ذكر كرد تا بفهماند كه او تنها مبعوث به
توحید و
معاد نشده، بلكه احكام بسيار ديگرى نيز آورده، چون
نوح (علیهالسلام) از
پیغمبران اولی العزم و صاحب
کتاب و
شریعت بوده است. سپس مىفرمايد: من خيرخواه شمايم، و با شما
نصيحتهايى دارم كه شما را به خداوند و اطاعت او نزديك و از استنكاف از پرستش او دور مىسازد. آن گاه مىفرمايد: و من چيزهايى مىدانم كه شما نمىدانيد، و مقصودش از آن چيزها معارفى است كه خداوند از سنن جارى در عالم و از آغاز و انجام عالم به وى آموخته است، مانند وقايع
قیامت، جزئيات مساله
ثواب و عقاب، اطاعت و معصيت بندگان، رضا و غضب و نعمت و عذابش.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَنْصَح»، ص۷۹.