أَنْزَلْنَا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَنْزَلْنَا: (وَ اَنْزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَی) «اَنْزَلْنَا» گاه به معنای فرو فرستادن از مکان بالا و گاه به معنای
«نزول مقامی» است؛ یعنی نعمتی که از یک مقام برتر به مقام پایین‌تر داده می‌شود و گاه از مادّه
«انزال» به معنای مهمانی کردن است؛ چرا که گاه انزال و نزل (بر وزن رسل) به معنای پذیرایی کردن آمده است.
(وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ) (و ابر را بر شما سايبان قرار داديم؛ و «مَنّ» (نوعى صمغ شيرين گياهان) و «سلوى» (پرنده‌اى مانند بلدرچين) را براى شما فرستاديم؛ و گفتيم: «از نعمتهاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى داده‌ايم بخوريد؛» و آنها كفران كردند، ولى با اين كار؛ آنها به ما ستم نكردند؛ بلكه به خود ستم مى‌نمودند.)
شیخ طبرسی در
مجمع البیان میفرماید: ما ابرها را سايبان شما قرار داديم تا شما در آن سايبان از حرارت خورشيد حفظ شويد و بر شما منّ و سلوى نازل كرديم. (
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَنْزَلْنَا»، ص۷۸.
