بعضی نیز آن را جمع «لُفّ» (به ضم لام)، بعضی جمع «لِف» (به کسر لام) دانستهاند. و بعضی میگویند که از جمعهایی است که مفرد ندارد؛ ولی مشهور همان اول است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: اين جمله عطف است بر كلمه حبا ، و جنات الفاف به معناى درختان انبوه و در هم فرو رفته است. بعضى گفتهاند: كلمه الفاف جمعى است كه از ماده خودش مفرد ندارد.