أَلَم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلَم (به فتح الف و لام) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای درد است.
حضرت امیر (علیه‌السلام) در توصیف
صبر بر ناملایمات دردآور دنیایی، از این واژه استفاده نموده است.
أَلَم به معنای درد آمده است.
چنان‌که
راغب اصفهانی آن‌را درد شدید معنی کرده است.
یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
آن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی در خصوص صبر بر ناملایمات و مشکلات
دنیا فرموده است:
«أَغْضِ عَلَى الْقَذَى وَ الاَْلَمِ تَرْضَ أَبَداً.» «چشم بخوابان بر تراشۀ چشم و بر درد، تا پیوسته راضی باشی چون در دنیا، انسان از گرفتاری‌ها و بلاها خالی نخواهد ماند.»
بایستی مشکلات را قبول کرد و این‌که به خود بگوییم: زندگی این‌طور است ناراحت مباش، انسان را راحت و صبور می‌کند، و اگر در مقابل آن‌ها صبور نباشیم جز زحمت و خشمگین شدن و اعصاب خرد کردن و احیانا انتحار، راهی نخواهیم داشت.
لذا امام (صلوات‌اللّه‌علیه) بزرگترین راه‌حلّ مصائب را در جلو ما گذاشته است.
مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اَلَم»، ص۵۹.
