در کتاب الکافی از امام صادق (علیه‌السلام) در تفسير این آیه چنين نقل شده است که می‌فرماید: پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)ریشه (اصل) اين درخت است و امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) شاخه آن، و امامان كه از ذريه آن‌ها هستند شاخه‌هاى كوچک‌تر، و علم امامان ميوه اين درخت است، و پيروان با ايمان آن‌ها برگ‌هاى اين درختند. سپس امام فرمود: آيا چيز ديگرى باقى ماند؟ راوى مى‌گويد: گفتم نه، به خداسوگند! فرمود: به خدا قسم هنگامى كه يک فرد باايمان متولد مى‌شود برگى در آن درخت ظاهر مى‌گردد و هنگامى كه مؤمن راستين مى‌ميرد برگى از آن درخت مى‌افتد.
از اين هم كه بگذريم، روایت از نمونه‌هاى تطبيقى كلى بر مصداق است، يعنى خانداننبوت و پيروانشان، يكى از مصاديق شجره طیبه هستند، دليلش هم، اختلاف روايات در اين تطبيق است در بعضى ها دارد كه، اصل رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، و فرع علی (علیه‌السلام)، و شاخه‌ها امامان (علیهم‌السلام) و ميوه علم ايشان، و برگ شيعيانند. مانند همين روايتى كه نقل كرديم، و در بعضى دارد: درخت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و فرع آن على (علیه‌السلام)، و شاخه‌اش فاطمه (علیهاالسلام)، و ثمره‌اش اولاد فاطمه، و برگ آن شيعيانند، مانند روايتى كه صدوق آن را از جابر و ایشان از امام باقر (علیه‌السلام) نقل كرده است. و در بعضى ديگر دارد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و ائمه (علیهم‌السلام) اصل درخت، و ولایت براى هر كه داخل آن شود فرع آن ميباشد، مانند روايتى كه الکافی به سند خود از محمد حلبی از امام صادق (علیه‌السلام) نقل كرده است.
