آیه عده طلاق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آیه عده طلاق به آیه اول سوره طلاق ، درباره بعضی احکام عده طلاق اطلاق می‌شود.

---

به آیه اول سوره طلاق "آیه عده طلاق" می‌گویند: (یا ایها النبی اذا طلقتم النساء فطلقوهن لعدتهن واحصوا العدة واتقوا الله ربکم لا تخرجوهن من بیوتهن ولا یخرجن الا ان یاتین بفاحشة مبینة وتلک حدود الله ومن یتعد حدود الله فقد ظلم نفسه لا تدری لعل الله یحدث بعد ذلک امرا)؛ "ای پیامبر چون زنان را طلاق گویید در(زمان بندی) عده آنان طلاقشان گویید و حساب آن عده را نگه دارید و از خدا پروردگارتان بترسید آنان را از خانه هایشان بیرون مکنید و بیرون نروند مگر آنکه مرتکب کار زشت آشکاری شده باشند این است احکام الهی و هر کس از مقررات خدا(پای) فراتر نهد قطعا به خودش ستم کرده است نمی‌دانی شاید خدا پس از این پیشامدی پدید آورد".

---

آیه به بخشی از مباحث مربوط به طلاق پرداخته و پنج حکم از احکام آن را بیان کرده است:
۱. طلاق زمانی صورت گیرد که زن از عادت ماهیانه پاک شده و با همسرش نزدیکی نکرده باشد؛
۲. مدت نگهداری عده، کاملا محاسبه شود؛ یعنی از زمان اجرای صیغه طلاق و مباینت، تا سه طهر باید عده نگه دارد.
۳. شوهران، همسران مطلقه خود را در زمان عده از خانه هایشان بیرون نکنند.
۴. زنان نیز در دوران عده از خانه‌های خود (خانه همسران خود) بیرون نروند. گرچه این حکم مهم اسلامی از سوی بسیاری از مردم اجرا نمی‌شود و به محض جاری شدن صیغه طلاق ، هم مرد به خود اجازه بیرون کردن زن را می‌دهد و هم زن می‌پندارد آزاد است که از خانه شوهر خارج شود؛ ولی این حکم اسلامی فلسفه استواری از قبیل احترام به زن، احتمال بازگشت به زناشویی و… را دارد که از آن غفلت شده است.
۵. حکم پنجم استثنایی است از قانون بند ۳، که اگر نگهداری زن در منزل باعث مشکلات بیشتری همچون بدخلقی، بد زبانی یا ارتکاب جرم زنا و… شود، آن گاه ضرورتی به نگهداری آنان نیست. مدت عده طلاق سه طهر است (در غالب موارد، حدود سه ماه است) و طبق آیه ۲۲۸ سوره بقره ، عده طلاق زنان باردار وضع حمل است.

---