به آیه ۱۰۳ سوره توبه "آیه زکات " مى گویند: "خذ من أموالهم صدقة تطهرهم و تزکیهم بها وصل علیهم ان صلوتک سکن لهم و الله سمیع علیم ؛ از اموال آن ها صدقه ای (زکات ) بگیر تا به وسیله آن، آن ها را پاک سازى و پرورش دهی، و به آن ها - هنگام گرفتن زکات - دعا کن که دعاى تو مایه آرامش آن ها است . خداوند شنوا و دانا است ."
نخست این که: زکات مایه پاکى و نمو و رشد است ؛ یعنى افراد زکات دهنده را از رذایل اخلاقی هم چون دنیا پرستی، بخل و امساک پاک مى کند، و نهال نوع دوستی و سخاوت و توجه به حقوق دیگران را در آن ها پرورش مى دهد.
دیگر این که: مفاسد و آلودگى هایى که در جامعه به خاطر فقر و فاصله طبقاتى و محرومیت گروهى به وجود مى آید، با انجام این فریضه الهی برچیده مى شود و صحنه اجتماع از این آلودگى پاک مى شود. و یک نوع هم بستگى اجتماعی و پیش رفت اقتصادی در سایه این قانون تأمین مى گردد.
