[ویرایش] یکی از مسائل پیچیده کلامی و عرفانی که منشا قرآنی دارد، " تشبیه و تنزیه " است. برخی از علمای مشبهه و حشویه، صفاتی نظیر: دست ، زبان ، شنوایی، بینایی و…. را که در قرآن آمده است بر معنای ظاهر آن حمل کرده و همین معنای ظاهری را که معمولا به خلق نسبت داده می‌شود به خداوند نسبت داده و معتقدند خداوند نیز مانند انسان دست، پا، چشم و… دارد.
[ویرایش] در مقابل این نظریه، دیدگاه تنزیه است که همه این آیات را قابل تفسیر و تاویل می‌داند و می‌گوید این آیات با توجه به آیات دیگر که از محکماتند، تفسیر می‌شوند؛ مانند: ۱. آیه ۱۱ سوره شوری : (... لیس کمثله شیء...) .
