آیات خدا در قوم ثمود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به وجود آیات الهی در
قوم ثمود اشاره شده است.
شتر صالح، از
آیات خدا در بين ثموديان:
۱. «والى ثَمودَ اخاهُم
صلِحًا قالَ يقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن الهٍ غَيرُهُ قَد جاءَتكُم بَيّنَةٌ مِن رَبّكُم هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُم ءايَةً ...؛
و به سوی (قوم) ثمود، برادرشان
صالح را (فرستادیم)؛ گفت: ای قوم من! (
تنها) خدا را بپرستید، که جز او، معبودی برای شما نیست! دلیل روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده: این ناقه الهی برای شما معجزه‌ای است....»
۲. «والى ثَمودَ اخاهُم
صلِحًا ... • ويقَومِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُم ءايَةً؛
و بسوی قوم ثمود، برادرشان
صالح را (فرستادیم)؛ ... ای قوم من! این ناقه خداوند است، که برای شما نشانه‌ای است.»
۳. «وما مَنَعَنا ان نُرسِلَ بِالأيتِ الّا ان كَذَّبَ بِها الاوَّلونَ وءاتَينا ثَمودَ النّاقَةَ مُبصِرَةً فَظَلَموا بِها وما نُرسِلُ بِالأيتِ الّا تَخويفا؛
هیچ چیز مانع ما نبود که این معجزات (درخواستی بهانه‌جویان) را بفرستیم جز اینکه پیشینیان (که همین درخواستها را داشتند، و با ایشان هماهنگ بودند)، آن را تکذیب کردند؛ (از جمله،) ما به (قوم) ثمود، ناقه دادیم؛ (معجزه‌ای) که روشنگر بود؛ اما بر آن
ستم کردند (و ناقه را کشتند). ما معجزات را فقط برای بیم دادن (و
اتمام حجت)) می‌فرستیم.»
۴. «كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين • ما انتَ الّا بَشَرٌ مِثلُنا فَأتِ بِايَةٍ ان كُنتَ مِنَ الصدِقين • قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِربٌ ولَكُم شِربُ يَومٍ مَعلوم؛
قوم ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند، تو فقط بشری همچون مائی؛ اگر راست می‌گویی آیت و نشانه‌ای بیاور! گفت: این ناقه‌ای است (که آیت الهی است) برای او سهمی (از
آب قریه)، و برای شما سهم روز معینّی است!»
۵. «كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُر • انّا مُرسِلوا النّاقَةِ فِتنَةً لَهُم فَارتَقِبهُم واصطَبِر؛
طایفه ثمود (نیز) انذارهای الهی را تکذیب کردند، ما ناقه را برای
آزمایش آنها می‌فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و
صبر کن!»
۶. «كَذَّبَت ثَمودُ بِطَغوها • فَقالَ لَهُم رَسولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وسُقيها؛
قوم ثمود بر اثر
طغیان، (پیامبرشان را) تکذیب کردند، و فرستاده الهی (
صالح) به آنان گفت: ناقه خدا (همان شتری که
معجزه الهی بود) را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!»
آيات و نشانه‌هاى خدا، در ميان قوم ثمود:
«ولَقَد كَذَّبَ اصحبُ الحِجرِ المُرسَلين • وءاتَينهُم ءايتِنا فَكانوا عَنها مُعرِضين؛
و اصحاب حجر (قوم ثمود) پیامبران را تکذیب کردند! ما آیات خود را به آنان دادیم؛ ولی آنها از آن روی گرداندند!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۵۸، برگرفته از مقاله «آیات خدا در ثمود».
