آل موسی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آلِ موسی، اصطلاحی قرآنی است. این عنوان یک‌بار در
قرآن آمده است.
«
آل»، برگرفته شده از اهل است، با این تفاوت که آل به نزدیکان افراد بزرگ و شریف، مانند «آل الله» و «آل سلطان»؛ ولی اهل بر همه اطلاق می‌شود. از سوی دیگر، اهل به
زمان و
مکان و غیر آن نسبت داده می‌شود؛ مانند اهل فلان
شهر؛ ولی آل فلان شهر نمی‌گویند. و آل به کسانی گفته می‌شود که از نظر خویشاوندی یا معنوی با فرد خصوصیتی داشته باشند.
و
اهل کسانی را گویند که نسبی یا دینی یا چیزی همانند آن، آنها را با یکد یگر جمع و مربوط کند
و "آل" به شریف تر و با فضیلت تر ها اضافه می شود، مثل آل الله و آل النبی، اما اهل اضافه شدنش کلی و عمومی است.
در اینکه مراد از آل‌موسی چیست، مفسّران آراءِ متفاوتی ابراز داشته‌اند:
۱. برخی معتقدند که منظور از آل موسی پیامبران بنی‌اسرائیل از نسل
یعقوب هستند.
۲. بعضی گفته‌اند که مقصود از آل موسی خود موسی است که از باب تعظیم و احترام از وی با چنین تعبیری یاد شده است.
۳. فرزندان موسی مصداق آل موسی هستند.
۴. پیروان موسی هستند
و به تصریح
علامه طباطبائی خود موسی و خواصِّ خاندان او آل موسی به‌شمار می‌روند. باتوجه به مضمون
آیه و اشارۀ برخی از مفسران به اینکه «بقیّه ممّا ترک» خرده‌های الواح و جامه و نعلین و عصای
موسی و عمامۀ
هارون و جز آن‌هاست.
نظر علامه طباطبایی به صواب نزدیک‌تر است.
میراث آل موسی (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۳۹۱، برگرفته از مقاله «آل موسی». مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه بزرگ اسلامی، ج۲، ص۴۷۱، برگرفته از مقاله «آل‌موسی».
