آل ابی‌شعبه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آلِ ابی‌شُعْبه، خاندانی
شیعی که در سده‌های ۱ و ۲ق محدّثان و فقهای نامداری از آن برخاستند و به همین علت این خاندان معروفیت بسیار یافت.
این خانواده اهل
کوفه بوده، اما به سبب ارتباط بازرگانی مستمرّ افراد آن با
حلب، به حلبی شهرت یافته‌است.
مشاهیر آل شعبه ۹ تن‌اند: ابوشعبه، علی، عمر، عبیدالله، محمد، عمران، عبدالاعلی، احمد و یَحیی. ابوشعبه از
امام حسن و
امام حسین (علیهما السلام)؛ علی، عمر، عبیدالله، عمران و عبدالاعلی از
امام صادق (علیه‌السلام)؛ محمد و یحیی از
امام باقر و امام صادق (علیه‌السلام)؛ و احمد از امام صادق و
امام رضا (علیه‌السلام)
روایت کرده و همه آنان مورد وثوق‌اند. عبیدالله بن علی‌کتاب معتبری در
فقه دارد که امام صادق (علیه‌السلام) آن را ستوده و به گفته
شیخ طوسی، نخستین اثر فقهی
شیعه است. محمد بن علی نیز رساله‌ای در
فقه دارد و به احمد و یحیی نیز کتبی نسبت داده شده است.
(۱) امین، محسن، اعیان‌الشیعه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق، ۲/۸۹.
(۲) خویی، ابوالقاسم، معجم رجال‌الحدیث، بیروت، ۱۴۰۳ق، ۲/۱۷۷-۱۷۸، ۱۱/۷۷-۸۰، ۲۳۶، ۱۳/۱۴-۱۵، ۱۴۵-۱۴۶، ۱۶/۳۰۳-۳۰۴، ۲۰/۷۱-۷۳، ۲۱/۱۸۳.
(۳) طبرسی، حسین، مستدرک‌الوسائل، تهران، المکتبة‌الاسلامیة، ۱۳۸۳ق، ۳/۶۳۶، ۶۳۹، ۶۵۸.
(۴) طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، به کوشش محمود رامیار، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ش، ص۲۰۳-۲۰۴، ۳۰۳، ۳۶۲.
(۵) مامقانی، محمدحسن، تنقیح‌المقال، نجف، ۱۳۵۲ق، ۱/۷۴، ۱۳۲، ۲/۲۴۰، ۲۶۳، ۳۴۰، ۳۵۱.
(۶) مدرّس، محمدعلی، ریحانة‌الادب، تبریز، ۱۳۴۶ش، ۸/۴۳۲.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌شعبه»، ج۱، ص۳۵۶.
