• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آلاءِ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





آلاءِ‌: (فَبِأَيِّ آلَاء)
«آلاءِ‌» به معنای نعمت‌ها است.
«آلاء» جمع «ألا» يا «إلى» (بر وزن فعل) به معنای نعمت است، گرچه بعضى از مطالبى كه در آيات پيشين آمده، از جمله مجازات و هلاکت اقوام ديگر مصداق نعمت نيست، ولى از اين نظر كه درس عبرتى است براى ديگران، و نيز از اين نظر كه خداوند مسلمين و حتى كفار عصر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را از اين امور مصون داشته نعمت بزرگى خواهد بود.



به موردی از کاربرد «آلاءِ‌» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - آلاءِ‌ (آیه ۵۵ سوره نجم)

(فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى) «بگو: در كدام يک از نعمت‌هاى پروردگارت مى‌توانى ترديد كنى؟»

۱.۲ - آلاءِ‌ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «آلاء» جمع «الى» به معناى نعمت است و كلمه «تمارى» به معناى تشكک و خود را به طور مصنوعى مردد جلوه دادن است، و جمله متفرع بر ما قبل است كه افعالى را به خدای تعالی نسبت مى‌داد.
و معناى آن اين است كه وقتى خداى تعالى همان كسى باشد كه اين نظام بديع را پديد آورده و اين عالم را ايجاد كرده، و تدبير نموده، در انسان‌ها خنده و گریه و مرگ و حیات و هلاكت قرار داده، ديگر به كدام یک از نعمت‌هاى پروردگارت خود را مردد جلوه مى‌دهى، و در كدامش شک مى‌كنى؟
و اگر مساله هلاكت و گرياندن امت‌هاى طاغيه را هم نعمت خوانده، با اين‌كه على الظاهر اين‌ها نقمت و ناگوارى است، براى اين بوده كه هر چند براى طاغيان نقمت است ولى از آن‌جايى كه در پديد آمدن نظام اتم و عمومى كه در عالم جريان دارد، نظامى كه امور را به سوى استكمال خلق و رجوع كل به سوى خدا راه مى‌اندازد، دخالت دارد، نعمت است.
و خطاب در آیه به همان كسى است كه اعراض كرد، و اندكى انفاق نموده سپس از ادامه انفاق خوددارى نمود، ممكن هم هست خطاب به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از باب پسرم به تو مى‌گويم همسايه تو بشنو بوده باشد، و به هر حال استفهام در اين جمله استفهام انكارى است.

۱. نجم/سوره۵۳، آیه۵۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه، ج۲۲، ص۵۷۲.    
۵. نجم/سوره۵۳، آیه۵۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۸۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۵۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۴۲۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۷۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «آلاء»، ج۱، ص۸۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نجم | لغات قرآن




جعبه ابزار