آغاز نبرد یزیدیان با امام حسین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنابه گزارش
حمید بن مسلم عمر بن سعد تیری به سمت
امام حسین (علیه‌السّلام) پرتاب کرد و جنگ را آغاز نمود.
حمید بن مُسلم گوید:
عمر بن سعد پیشاپیش لشکریان
کوفه، به
حسین (علیه‌السّلام) و یارانش یورش برد و به «
درید»
[غلام خود
] گفت که پرچم را پیش ببرد و او پرچم را پیش برد. سپس عمر بن سعد تیری در چله کمان نهاد و به سوی حسین پرتاب کرد و گفت: اشهدوا انا اول من رمی، نزد امیر
عبیدالله بن زیاد گواهی دهید که من نخستین کسی بودم که تیر
[به سوی حسین (علیه‌السّلام)
] پرتاب کردم».
سپس لشکریانش تیراندازی کردند و نبرد آغاز شد.
امام حسین (علیه‌السّلام) به یارانش فرمود: این تیرها سفیرهای آنان (دشمنان) به سوی شما هستند؛ پس برخیزید و برای مرگی که گریزی از آن نیست آماده شوید. آن گاه امام لشکر خود را آراست.
زهیر بن قین را بر جناح راست (میمنه) و
حبیب بن مظاهر را بر جناح چپ (میسره) قرار داد و پرچم را به دست برادرش
عباس (علیه‌السّلام) سپرد.
ابن شهرآشوب نوشته است که هر کدام از یاران امام حسین (علیه‌السّلام) که عازم میدان کارزار می‌کرد، برای
وداع خدمت امام (علیه‌السّلام) می‌رسید و چنین می‌گفت: السلام علیک یابن رسول الله (علیه‌السّلام): درود بر تو‌ای فرزند
رسول خدا).
امام حسین (علیه‌السّلام) در جواب می‌فرمود: عَلیک السّلام و نحن خلفک، «بر تو درود، ما هم به تو ملحق می‌شویم». سپس بخشی از
آیه شریفه بیست و سوم از
سوره مبارکه احزاب را
تلاوت می‌فرمود: «فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر؛
برخی از
[آنان در راه خدا
] کشته شدند. و برخی دیگر انتظار می‌کشند».
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۷۶۴.
