آزمون انفرادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آزمون انفرادی، یکی از مباحث مطرح در
روان‌شناسی بوده و به معنای آزمونی است که به وسیله یک متخصص کارآزموده در مورد یک نفر، در یک زمان معین اجرا می‌گردد. در
آزمون انفرادی امکان مشاهده مستقیم
رفتار آزمودنی و یا شناسایی علل کارکرد غیرعادی آزمودنی، وجود دارد. در این مقاله بعد از بیان تعریف
آزمون انفرادی و بیان ویژگی‌های آن به بررسی برخی از انواع آن می‌پردازیم.
آزمون انفرادی، آزمونی است که به وسیله یک متخصص کارآزموده در مورد یک نفر، در یک زمان معین اجرا می‌گردد. در
آزمون انفرادی امکان مشاهده مستقیم رفتار آزمودنی و یا شناسایی علل کارکرد غیرعادی آزمودنی، وجود دارد. متخصصین، رفتار فرد را در برابر سوالات شفاهی و وظایف معین مشاهده کرده و واکنش‌های فرد را یادداشت می‌نمایند. متخصصین از این طریق می‌توانند اطلاعات باارزشی را به دست آورند.
در
آزمون انفرادی، آزماینده فرصت کافی برای ایجاد ارتباط نزدیک و جلب همکاری را دارد. در این
آزمون‌ها اگر برای آزمودنی مشکلی از قبیل: بیماری، خستگی، نگرانی و
اضطراب به وجود آید، آزماینده به راحتی متوجه آن خواهد شد و اگر آزماینده بخواهد، می‌تواند با توافق آزمودنی
آزمون را به جلسه بعد موکول کند. برای اجرای
آزمون‌های انفرادی، آزماینده باید آموزش و تجربه زیادی داشته باشد. اگر وقت لازم موجود باشد
تست‌های فردی، اطلاعات جامع‌تر و عمیق‌تری در مورد فرد به دست می‌دهد تا
تست‌های گروهی.
آزمون انفرادی از
آزمون گروهی دقیق‌تر است به لحاظ اینکه آزماینده می‌تواند در حین اجرای
آزمون اطمینان حاصل کند که آزمودنی نحوه پاسخ‌گویی به سوالات را فهمیده است. البته این ویژگی‌ها در شرایطی مهیا می‌شود که اجرا و شیوه راهنمایی برای همه آزمودنی‌ها یکسان باشد.
در سنین پیش از مدرسه،
آزمون‌ها باید به‌طور انفرادی اجرا شوند تا ارتباط و
همدلی با کودکان ایجاد گردد و بتوان از ماده‌های شفاهی و عملی که مخصوص این قبیل کودکان هستند استفاده کرد.
با وجود اینکه به ارزش
آزمون‌های فردی اذعان داریم و می‌دانیم مشاوران و روان‌شناسان غالبا در محیط‌های گوناگون غیرآموزشگاهی از
آزمون‌های فردی استفاده می‌کنند، اما مشاوران مبتدی به‌ویژه در محیط‌های آموزشی، بیشتر اوقات منحصرا با
آزمون‌های گروهی کار می‌کنند.
پرکاربردترین
آزمون‌های فردی، دو
آزمون "استنفورد – بینه" (Estan ford_ Binet)و مجموعه
آزمون‌های "وکسلر" است که توسط "
دیوید وکسلر" (Wechler) ارائه گردیده و شامل
مقیاس هوش وکسلر برای کودکان پیش‌دبستانی (
WISC)، دبستانی (
WPPSI) و بزرگسالان (
WAIS R) است که برای سنین مختلف، نسخه‌های مختلفی در دسترس است.
آزمون استنفورد – بینه، مشهورترین
آزمون کلامی فردی برای سنجش
هوش است که از سن ۲ سالگی تا بزرگسالی را‌اندازه‌گیری می‌کند.
این
آزمون بیشتر از سایر
آزمون‌های انفرادی به آزماینده امکان می‌دهد که شیوه‌های کار آزمودنی، برداشت او از مساله و سایر جنبه‌های کاربردی را، مورد مشاهده قرار دهد.
آزمون‌های فردی استنفورد – بینه و
وکسلر، در کلینیک‌ها به‌کار رفته و جنبه بالینی دارند. شواهد حاکی از آن است که کارکرد
کودکان نابهنجار هیجانی در
آزمون‌های انفرادی بهتر از
آزمون‌های گروهی است.
در برخی از
آزمون‌های انفرادی از قبیل استنفورد – بینه یا
آزمون واژگان مصور، ماده‌هایی که آزماینده ارائه می‌کند، با در نظر گرفتن پاسخ‌های قبلی آزمودنی انتخاب می‌شوند. بنابراین، در این قبیل
آزمون‌ها، موادی به آزمودنی ارائه می‌شوند که دشواری آنها در محدوده استعداد آزمودنی است.
تمام
آزمون‌هایی که ویژه آزمایش
کودکان شیرخوار پیش از مدرسه هستند به
صورت انفرادی اجرا می‌شوند که عبارت است از:
الف. مقیاس‌های تحولی گزل (Gesell Scales Development)
ب. مقیاس‌های تحولی شیرخوارگی (Bayley Scales of Infant Development)
ج. مقیاس‌های توانش‌های کودکان مک‌کارتی ( Childeren s Abilities Mc Carthy Scales of )
د. مقیاس پیاژه‌ای (Piaget Scales)
•
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «آزمون انفرادی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۰۶/۱۶.
