آزمونهای گروهی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آزمونهای گروهی، یکی از مباحث مطرح در
روانسنجی در علم
روانشناسی بوده و به معنای آزمونی است که در هر جلسه در مورد گروهی از
افراد قابل اجرا است. در
آزمون
های گروهی تعداد
آزمونشوندگان بیش از ۲ نفر است و همه آنها همزمان به یک
آزمون پاسخ میدهند. از
آزمون
های گروهی اغلب در
نظام آموزشی، امور استخدامی، صنایع، ارتش و خدمات نظامی استفاده میشود. در این مقاله بعد از بیان تعریف و تاریخچه
آزمون
های گروهی به بررسی انواع و سطوح
آزمون گروهی پرداخته و در پایان به مزایا و محدودیت
های این نوع از
آزمونها اشاره میکنیم.
آزمونی که در هر جلسه در مورد گروهی از
افراد قابل اجرا است، "
آزمون گروهی" نامیده میشود. در
آزمون
های گروهی تعداد
آزمونشوندگان بیش از ۲ نفر است و همه آنها همزمان به یک
آزمون پاسخ میدهند. از
آزمون
های گروهی اغلب در نظام آموزشی، امور استخدامی، صنایع، ارتش و خدمات نظامی استفاده میشود. برای مدت
های مدید
آزمون
های گروهی بیشتر توسط مدارس بهکار گرفته میشدند.
آزمون هوش گروهی، ارزشی برابر با
آزمون هوش فردی ندارد، زیرا در
آزمون
های گروهی اطلاعات بالینی با ارزش از دست میرود. دو
آزمون گروهی که بسیار مورد استفاده قرار میگیرد عبارتند از:
·
آزمون توانایی ذهنی اوتیس – لنون (Otis_ Lennon Mental)
·
آزمون کالیفرنیا در زمینه بلوغ ذهنی (California Test of Mental Maturity)
سنجش
های گروهی وسیع، نخستین بار طی
جنگ جهانی اول به وجود آمد و بیشتر به منظور انتخاب
افراد ارتش و همچنین قرار دادن آنها در حرفه
های مختلف نظامی بهکار برده شد. آلفا و بتای ارتش،
آزمونهایی بودند که در ارتش
آمریکا مورد استفاده قرار میگرفتند.
آزمون آلفا، یک
آزمون کلامی بود که به منظور کارگماری عمومی تهیه شده بود.
آزمون بتا، یک
آزمون غیرکلامی بود که هدف از تهیه آن، آزمایش
افرادی بود که به جهت تکلم به زبان خارجی یا بیسوادی،
آزمون آلفای ارتش برای آزمایش آنان مناسب نبود. الگویی که با تهیه این
آزمونها به میان آمد بعدها به صورت کم و بیش مشابهی مبنای تهیه تعداد زیادی از
آزمون
های گروهی برای کاربردهای غیرنظامی قرار گرفت.
در حال حاضر در ارتش از "
آزمون ورودی نیروهای مسلح" (Test Armed Forces Qualification) به منظور سرند اولیه استفاده میشود. به دنبال آن،
افراد با مجموعه
آزمونهایی آزمایش میشوند که به منظور کارگماری در رشته
های شغلی هر یک از نیروها تهیه شدهاند.
آزمون
های گروهی برای روانشناسان بدین جهت ارزش دارد که میتوانند به وسیله آنها مقدار زیادی اطلاعات را به سرعت، سهولت و ارزان به دست آورند.
تست
های گروهی زیادی برای استفاده در مورد سنجش
هوش بزرگسالان ساخته شده است که عبارت است از:
·
تست تجدیدنظر شده آرمی آلفا·
تست تجدید نظرشده آرمی بتاتست
های گروهی دیگری نیز برای سنین بزرگسال
افراد باسواد ساخته شده که بعضی از این تستها عبارت است از:
· امتحان ورودی دانشجویان دانشگاه
·
تست روانشناسی دانشگاه ایالتی اهایو· امتحان ورودی فوقلیسانس
·
تست طبقهبندی عمومی ارتشبرای
افرادی که بین ۷ و ۱۵ سالاند تعدادی
آزمون
های گروهی کلامی ساخته شده است که عبارت است از:
·
تست استعداد ترمن – مکنمار·
تست اتیس·
تست ثوراندیکبعضی از
آزمون
های گروهی غیرکلامی در همین گروه سنی عبارت است از:
·
تست غیرکلامی شیکاگو·
تست غیرکلامی پینتر·
تست تصویر گرفتن گودایناف
در
آزمون
های گروهی، مجموعه
آزمون
های چندسطحی وجود دارد که بهویژه در مدارس از آن استفاده میکنند. این
آزمونها در سه سطح اجرا میشود که عبارت است از: آمادگی، دبستان و دبیرستان.
از سن ۵ تا ۶ سالگی میتوان
آزمون
های چاپی را در گروه
های کوچک ۱۰ تا ۱۵ نفری اجرا کرد. اما در این آزمایشها نیز کودکان باید از توجه
انفرادی قابل ملاحظه آزماینده برخوردار باشند تا اطمینان حاصل شود که مطابق دستورالعمل کار میکنند.
آزمون
های گروهی سطح آمادگی معمولا گستردهای از کودکستان تا دو سه کلاس دوره ابتدایی را دربرمیگیرد.
آزمون توانش ذهنی اوتیس – لنون برای این سطح در نظر گرفته شده است.
آزمونهای گروهی هوش که برای استفاده در کلاس
های چهارم دبستان تا پایان دبیرستان تهیه شدهاند، هم از لحاظ محتوا و هم از لحاظ طرح کلی، جنبه
های مشترک فراوان دارند.
آزمون مهارتهای آیوا (ITBS) و
آزمون پیشرفت تحصیلی (TAP)، در این سطح اجرا میشود.
نمونهای از
آزمون
های هوش که مخصوص دبیرستان است،
آزمونهای توانش مدرسه و دانشگاه (SCAT) بوده که در این سطح اجرا میشود.
آزمون
های گروهی اصولا به منظور سنجش
های گروهی وسیع تهیه شدهاند. با استفاده از
آزمون
های گروهی میتوان به شرط وجود فضای کافی و بلندگو، تعداد کثیری از
افراد را بهطور همزمان آزمایش کرد. استفاده از مواد چاپی با پاسخ
های سادهای که قابل ثبت در کتابچه
آزمون یا پاسخنامه بودند موجب شد که نیازی به رابطه رو در رو بین آزماینده و آزمودنی نباشد.
در
آزمون
های گروهی به این علت که نقش آزماینده به حداقل رسیده، بیش از
آزمونهای انفرادی میتوان شرایط یکسان فراهم کرد. در
آزمون
های گروهی نمرهگذاری معمولا به صورت عینیتر انجام میشود. بسیاری از
آزمون
های گروهی را میتوان با استفاده از خدمات چند مؤسسه نمرهگذاری
آزمونها، به وسیله کامپیوتر نمرهگذاری کرد.
در
آزمون
های گروهی، آزماینده چندان فرصتی برای ایجاد ارتباط با آزمودنیها، جلب همکاری و حفظ شوق و شور آنان ندارد. در این
آزمونها کمتر امکان دارد که آزماینده از شرایط گذران آزمودنی از قبیل بیماری، خستگی، نگرانی و
اضطراب که در میزان کارکرد مؤثرند آگاهی یابد.
بهطور کلی آزمودنی
های کمتجربه در
آزمون
های گروهی با مشکلات بیشتری روبرو میشوند. از سوی دیگر،
آزمون
های گروهی به جهت محدودیتی که در پاسخ
های آزمودنیها ایجاد میکنند مورد انتقاد قرار گرفتهاند. این قبیل انتقادها بیشتر معطوف به ماده
های چندگزینهای است.
انعطافناپذیری، یکی دیگر از محدودیت
های آزمون
های گروهی است، یعنی اینکه تمام آزمودنیها باید به تمام ماده
های آزمون پاسخ دهند. بهرهگیری بهتر، از زمان مقرر برای آزمایش وقتی امکان دارد که آزمودنی بتواند کوشش خود را صرف مادههایی بکند که در سطح
استعداد و
توانایی او هستند.
•
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «آزمون های گروهی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۰۶/۱۹.