آدم بن محمد قلانسی بلخی

آدَمِ بْنِ مُحَمّدِ قَلانِسیِ بَلْخی، مُحدّث سده ۳ق/۹م زاده شهر بلخ است.

شهرت قلانسی او از آن روست که مدتی به فروش قَلَنْسُوَه (نوعی کلاه) اشتغال داشته است. وی به تفویض متهم بوده و از احمد بن یونس نَسَوی، علی بن حسن بن هارون دقّاق، علی بن محمد قمی و محمد بن شاذان بن نعیم نقل حدیث کرده است.
مشهورترین مُحدّثی که از او حدیث شنیده، محمد بن مسعود عیّاشی (ه‌ م) است. کَشّی برخی روایات او را آورده، اما طوسی این روایات را ضعیف شمرده است.

۱.	↑ خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۱۳.
۲.	↑ امین محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف، ج۲، ص۸۶.
۳.	↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۱۸-۱۹، به کوشش حسن مصطفوی، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
۴.	↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۱۹۲، به کوشش حسن مصطفوی، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
۵.	↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۴۸۷، به کوشش حسن مصطفوی، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
۶.	↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۴۹۶، به کوشش حسن مصطفوی، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
۷.	↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۵۳۳، به کوشش حسن مصطفوی، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.