استخاره عبارت است از نوعی دعا و توکل و توسل به خداوند در انجام امری که خیر و شر آن بر انسان پوشیده است. وضوگرفتن و نمازخواندن، صدقه و رعایت زمان و مکان مناسب از جمله آداب استخاره است.
امام موسی بن جعفر (علیه‌السلام) می‌فرمایند: هرگاه امر بزرگی بر تو سنگینی کرد در همان روز به ۶۰ مسکین به هر کدام نصف صاع خرما یا گندم یا جو صدقه بده. سپس می‌گویی: خدایا با علم تو استخاره می‌کنم. آنگاه خدا را به هر یک از نام‌هایش که می‌خواهی بخوان.
(۱) مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار؛ (۲) قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی؛ (۳) سید بن طاووس، علی بن موسی، فتح الابواب؛ (۴) برقی، احمد بن محمد، المحاسن؛ (۵) نوری، حسین، مستدرک الوسائل؛ (۶) طبرسی، فضل بن حسن، مکارم الاخلاق؛ (۷) صدوق، محمد بن علی، من‌لا‌یحضره‌الفقیه؛ (۸) حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه.
