آثار امانتداری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امانتداری یکی از صفات نفسانی
انسان و در مقابل
خیانت است. از دیدگاه قرآن کریم آثار و ثمراتی بر امانتداری مترتب می‌شود. جلب اعتماد دیگران و سپردن کارها و مسئولیت‌ها، محبت الهی،
رستگاری و پاداش دنیوی و اخروی از جمله آثار و برکات امانتداری است.
امانتداری عامل جلب اعتماد دیگران و سپردن کارها و مسئولیت‌ها به شخص امین است، بر همین اساس دختران
شعیب یکی از علل گزینش
موسی برای عهده‌داری کارهای آنان را امانتداری او برشمردند: «یـاَبَتِ استَـجِرهُ اِنَّ خَیرَ مَنِ استَـجَرتَ القَویُّ الاَمین»
یوسف (علیه‌السلام) نیز هنگام پذیرش مسئولیت خزانه‌داری
عزیز مصر امانتداری خویش را مطرح کرد و بدین جهت خود را شایسته پذیرش این مسئولیت دانست: «اجعَلنی عَلی خَزائِنِ الاَرضِ اِنّی حَفیظٌ عَلیم»،
چنان‌که مأمور آوردن
تخت بلقیس نیز امانتداری خود را دلیل بر شایستگی خود برای انجام این مسئولیت برشمرد: «اَنا ءاتیکَ بِهِ قَبلَ اَن تَقومَ مِن مَقامِکَ واِنّی عَلَیهِ لَقَویٌّ اَمین»
از این آیه فهمیده می‌شود که امانتداری از ملاکپهای سپردن مسئولیتپها در نزد
سلیمان بوده است.
قرآن در آیات ۷۵
آل‌عمران از امانتداری برخی از
اهل کتاب یاد کرده سپس آن دسته از کسانی را که امانتدار بوده و به
عهد خود وفا می‌کنند جزو پرهیزکاران و محبوب
خداوند برشمرده است: «ومِن اَهلِ الکِتـبِ مَن اِن تَأمَنهُ بِقِنطار یُؤَدِّهِ اِلَیکَ... بَلی مَن اَوفی بِعَهدِهِ واتَّقی فَاِنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُتَّقین»
مؤمنان امانتدار و پایبند به عهد خود با دیگران رستگارند: «قَد اَفلَحَ المُؤمِنون •... والَّذینَ هُم لاَِمـنـتِهِم و عَهدِهِم رعون»
امانتداران هم در
دنیا و هم در
آخرت از
پاداش الهی برخوردارند. از جمله پاداش‌های دنیوی می‌تواند همان اعتماد دیگران و سپردن امور به دست آنان باشد، چنان‌که قرآن از امانتداری یوسف و سپردن امور به آن حضرت و بهره‌مندی وی از نعمت‌های دنیوی سخن به میان آورده و در ادامه آن را پاداش نیکوکاران دانسته است: «قالَ اجعَلنی عَلی خَزائِنِ الاَرضِ اِنّی حَفیظٌ عَلیم • وکَذلِکَ مَکَّنّا لِیوسُفَ فِی الاَرضِ یَتَبَوَّاُ مِنها حَیثُ یَشاءُ نُصِیبُ بِرَحمَتِنا مَن نَشاءُ ولا نُضیعُ اَجرَ المُحسِنین»
سپس قرآن
پاداش اخروی این افراد را وراثت
بهشت و جاویدان بودن در آن دانسته است که بسیار بهتر و بالاتر از
پاداش دنیوی است: «والَّذینَ هُم لاَِمـنـتِهِم وعَهدِهِم رعون •... اُولـئِکَ هُمُ الورِثون • اَلَّذینَ یَرِثونَ الفِردَوسَ هُم فیها خــلِدون»
پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «آثار امانتداری»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۵/۱۴
