آب (ماه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آب، نام یکی از ماه‌های
تابستان در
ادبیات فارسی بوده که این ماه سی و یک روزه، در
تقویم سریانی ماه پنجم،
تقویم خورشیدی کشورهای عربی برابر با ماه اوتِ فرنگی و
تقویم‌های یهودی آب، ماه یازدهم و در سال دینی آنان ماه پنجم به شمار رفته که دارای ۳۰ روز و برابر ژوئیه ـ اوت فرنگی است.
آب، ماه پنجم در تقویم سریانی و هشتم در تقویم خورشیدی کشورهای عربی (برابر تقویم میلادی)، برابر با ماه اوتِ (اوغُسطُس) فرنگی. این ماه سی و یک روز دارد و پس از
تَموز و پیش از
اَیْلول است. این کلمه ریشه سامی دارد و صورت قدیم‌تر آن «اَبو» است.
بیرونی آن را آب، اَب و اوب ضبط کرده است.
در سال عرفی یهودیان، آب ماه یازدهم
و در سال دینی آنان ماه پنجم به شمار می‌رود که دارای ۳۰ روز و برابر ژوئیه ـ اوت فرنگی است. «آب» در تقویم‌های یهودی ماه اندوه و
سوگواری است و چون به عقیده
یهودیان در آغاز این ماه
هارون برادر
موسی درگذشته است آن روز را
روزه می‌دارند. در روز نهم این ماه بود که به فرمان خدا بسیاری از آن‌هایی که از
مصر بیرون آمده بودند، از ورود به سرزمین موعود ممنوع شدند. همچنین یهودیان ویران شدن
بیت‌المقدس را برای بار اول و دوم در این ماه می‌دانند.
«آب» در ادبیات فارسی غالباً یکی از ماه‌های تابستان به شمار آمده است.
(۱) بیرونی، ابوریحان، الآثار الباقیة، به کوشش ادوارد زاخائو، لایپزیگ، ۱۹۲۳م.
(۲) بیرونی، ابوریحان، التفهیم، به کوشش جلال‌الدین همایی، تهران، ۱۳۱۸ش.
(۳) لغت‌نامه دهخدا.
(۴) هیستینگز، ذیل Calender.
•
مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آب (ماه)»، شماره۲.
