آب گوارا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات مرتبط با آب گوارا معرفی می‌شوند.
آمیخته نشدن آب‌های
گوارا با آب‌های
شور دریاها در عین مجاور بودن، از نشانه‌های
خدا :
۱. «و هو الذی مرج البحرین هذا عذب فرات و هذا ملح اجاج و جعل بینهما برزخا و حجرا محجورا؛
اوست كه دو
دریا به هم بياميخت: يكى شيرين و گوارا و ديگرى شورابى سخت گزنده. و ميان آن دو مانعى و سدى استوار قرار داد.» فرات به معنای نهایت
عذوبت (
پاکیزگی و
سردی) است.
۲. «.. و جعل بین البحرین حاجزا اءله مع الله...؛
يا آن كه زمين را آرامگاه ساخت و در آن رودها پديد آورد و
كوه‌ها، و ميان دو دريا مانعى قرار داد. آيا با وجود اللَّه خداى ديگرى هست؟ نه، بيشترينشان نمى‌دانند.» منظور از «
بحرین » به قرینه آیه ۵۳
سوره فرقان می تواند دو آب
شور و
شیرین دریا باشد.اوست كه دو دريا به هم بياميخت: يكى شيرين و گوارا و ديگرى شورابى سخت گزنده. و ميان آن دو مانعى و سدى استوار قرار داد.
۳. «مرج البحرین یلتقیان • بینهما برزخ لایبغیان؛
دو دريا را پيش راند تا به هم رسيدند، ميانشان حجابى است تا به هم در نشوند.»
توجه به منافع و گوارایی آب دریا، زمینه
شکر خدا:
«و ما یستوی البحران هذا عذب فرات سائغ شرابه و هذا ملح اجاج و من کل تاکلون لحما طریا... و لعلکم تشکرون...؛
اين دو دريا يكسان نيستند: يكى آبش شيرين و گواراست و يكى شور و تلخ. از هر دو
گوشت تازه مى‌خوريد، و از آنها چيزهايى براى
آرایش تن خويش بيرون مى‌كشيد. و مى‌بينى كشتيها را كه آب را مى‌شكافند تا شما از
فضل خدا روزى طلبيد و باشد كه سپاسگزار باشيد»
همچنین
خدا، پدیدآورنده آب گوار:
۱. «قل ارءیتم ان اصبح ماؤکم غورا فمن یاتیکم بماء معین؛
بگو: اگر آبتان در
زمین فرو رود، چه كسى شما را
آب روان خواهد داد؟»
۲. «.. و اسقینکم ماء فراتا؛
در آن
كوه‌هاى بلند پديد آورديم و از آبى گوارا سيرابتان ساختيم.»
منت خدا بر
انسان برای سیراب کردن وی با آب گوار:
«..... و اسقینکم ماء فراتا؛
در آن
كوه‌هاى بلند پديد آورديم و از آبى گوارا سيرابتان ساختيم.»
نقش
کوه‌ها در تامین آب گوارا :
«و جعلنا فیها روسی شامخات و اسقینکم ماء فراتا؛
در آن
كوه‌هاى بلند پديد آورديم و از آبى گوارا سيرابتان ساختيم.»
بنابراین احتمال که ذکر «اسقینکم» پس از «رواسی»، به حقیقت خارجی جاری شدن آب‌های گوارا از
کوه‌ها
اشاره داشته باشد، مفید نکته یاد شده است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۷۱، برگرفته از مقاله «آب گوارا».
