مغرب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَغْرِب (به فتح میم و سکون غین و کسر راء) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای محل غروب است.
[ویرایش]
مَغْرِب:
محل غروب است.
[ویرایش]
(وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ) آيه شامل تمام
زمین است، زيرا چون زمين را به شرق و غرب تقسيم كنيم، جز خطّى موهوم كه فاصل آن‌دو است، چيزى نمى‌ماند.
راجع به
آیه:
(رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُ الْمَغْرِبَيْنِ) (او پروردگارِ دو مشرق و دو مغرب است)،
و
(فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ) (سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها)
رجوع شود به «شَرَقَ»
و راجع به آيه
(حَتَّى إِذا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ) (تا هنگامى كه به غروبگاه آفتاب رسيد؛ در آن جا چنان به نظرش آمد كه خورشيد در چشمه تيره و گل‌آلودى غروب مى‌كند).
در كريمه:
(وَ أَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغارِبَهَا) (و مشرقها و مغربهاى پر بركت زمين را به آن قوم كه زير زنجير ظلم و ستم به ضعف كشانده شده بودند، واگذار كرديم)
مراد زمين
شام و
فلسطین است، به قرينه:
(الَّتِي بارَكْنا) (سرزمينى كه آن را پربركت كرده بوديم)
كه در چند آيه در وصف سرزمين شام آمده است. مشارق و مغارب مفيد آنست، كه تمام آن زمين به‌دست
بنی اسرائیل افتاده است.
در آيه:
(يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ) گفته‌اند: مراد آنست كه شجره زيتون در شرق و غرب باغ نيست، تا آفتاب فقط در نصف روز بر آن بتابد و نصف روز در سايه باشد، بلكه در محلى است كه
خورشید پيوسته بر آن می‌تابد، خوب می‌رسد، روغنش صاف و عالى می‌شود، كه:
(يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ) (روغنش آنچنان صاف و خالص است كه نزديك است بدون تماس با آتش شعله‌ور شود).
[ویرایش]
[ویرایش]
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "مغرب"، ج۵، ص۹۱-۹۲.
