• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلاه‌برداری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: کلاهبرداری
مقالات مرتبط: مکر.


کلاهبرداری به معنای فریب دادن دیگری، که معمولا با هدف سودجویی و اخاذی است.
از احکام آن در باب حدود و تعزیرات سخن گفته‌اند.


کلاهبرداری عبارت است از به دست آوردن مال نامشروع از راه فریب دادن مردم با جعل امضا، مهر، نامه دروغین، سند سازی و مانند آنها.

کلاهبرداری حرام است و حاکم، کلاهبردار را پس از گرفتن اموال به ناحق گرفته شده تعزیر می‌کند؛ یعنی متناسب با موقعیت کلاهبردار او را کیفر می‌کند تا وی را از تکرار چنین عملی باز دارد. بنابر قول مشهور، حد سرقت (بریدن انگشتان دست) بر او جاری نمی‌گردد.
[۱] محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۴، ص۹۶۱.    
[۲] محقق حلی، المختصر النافع، ص۲۲۷.    
[۳] قاضی ابن براج، عبدالعزیز بن برّاج، المهذب، ج۲، ص۵۵۴.    
[۴] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۹۶.    
در مقابل، برخی حدّ سرقت را بر او جاری دانسته‌اند.
[۵] شیخ صدوق، المقنع، ص۴۴۸.    
[۶] فیض کاشانی، محمدمحسن، مفاتیح الشرائع، ج٢، ص٩٧.    
[۷] شیخ حر عاملی، هدایة الامة، ج۸، ص۴۵۵.    

جمعی، معرفی کلاهبردار به مردم را نیز از کیفرهای او بر شمرده‌اند تا مردم او را بشناسند و به دام فریبش نیفتند.
[۸] شیخ مفید، المقنعة، ص۸۰۵.    
[۹] ابویعلی دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز، المراسم العلویة، ص۲۶۱.    
[۱۰] شیخ طوسی، النهایة، ص۷۲۲.    
[۱۱] علامه حلی، تحریر الاحکام، ج۵، ص۳۸۳ - ۳۸۴.    


۱. ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۴، ص۹۶۱.    
۲. ↑ محقق حلی، المختصر النافع، ص۲۲۷.    
۳. ↑ قاضی ابن براج، عبدالعزیز بن برّاج، المهذب، ج۲، ص۵۵۴.    
۴. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۹۶.    
۵. ↑ شیخ صدوق، المقنع، ص۴۴۸.    
۶. ↑ فیض کاشانی، محمدمحسن، مفاتیح الشرائع، ج٢، ص٩٧.    
۷. ↑ شیخ حر عاملی، هدایة الامة، ج۸، ص۴۵۵.    
۸. ↑ شیخ مفید، المقنعة، ص۸۰۵.    
۹. ↑ ابویعلی دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز، المراسم العلویة، ص۲۶۱.    
۱۰. ↑ شیخ طوسی، النهایة، ص۷۲۲.    
۱۱. ↑ علامه حلی، تحریر الاحکام، ج۵، ص۳۸۳ - ۳۸۴.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۱۸۵.


رده‌های این صفحه : تعزیرات | حدود | مکر
جعبه ابزار