• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَصاریٰ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: نَصاری‌ (لغات‌قرآن).


نَصاریٰ (به فتح نون و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای پیروان حضرت عیسی (علیه‌السّلام) که واحد آن نَصْرانی است.
«نصرانی» یک‌ بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است، ولی «نصاری» چهارده بار ذکر شده است‌.



نَصاریٰ به معنای پیروان حضرت عیسی (علیه‌السّلام) که واحد آن نصرانی است‌.


به مواردی از نَصاریٰ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نَصْرانِیًّا (آیه ۶۷ سوره آل عمران)

(ما کانَ اِبْراهِیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا.)

      
(ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانى.)


۲.۲ - نَصاری‌ (آیه ۱۳۵ سوره بقره)

(وَ قالُوا کُونُوا هُوداً اَوْ نَصاری‌ تَهْتَدُوا.)

      
(اهل کتاب گفتند: «يهودى يا مسیحی شويد، تا هدایت يابيد.»)
{{تورفتگی:a:در علت این تسمیه چند قول است، به نظر نگارنده قوی‌تر از همه قول ابن عباس است و مشروح آن چنین می‌باشد: ناصره شهری است در منطقه جلیل از فلسطین. چون زمان کودکی و طفولیت مسیح (علیه‌السّلام) در آن‌جا سپری گشته لذا به آن حضرت عیسای ناصری می‌گفتند، در نتیجه پیروان آن حضرت را نصرانی و نصاری گفتند.
در اقرب الموارد گفته: نصرانی منسوب به ناصره است بر غیر قیاس.
امّا ظاهرا بعدا این اعتبار از بین رفته و نصاری به کسانی اطلاق شده که در دین عیسی (علیه‌السّلام) بوده‌اند، چنان‌که در اکثر آیات قرآن، دین مراد است، مثل‌ آیه ۱۱۱ سوره بقره و شاید ۱۴ سوره مائده فقط نام منظور باشد و یا آن‌ها به دروغ خویش را پیروان مسیح می‌دانند.


۲.۳ - نَصاری‌ (آیه ۱۱۱ سوره بقره)

(وَ قالُوا لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلَّا مَنْ کانَ هُوداً اَوْ نَصاری‌.)

      
(آن‌ها گفتند: «هيچ كس، جز يهود يا نصارى، هرگز داخل بهشت نخواهد شد.»)


۲.۴ - نَصاری‌ (آیه ۱۴ سوره مائده)

(وَ مِنَ الَّذِینَ قالُوا اِنَّا نَصاری‌ اَخَذْنا مِیثاقَهُمْ‌.)

      
(و از كسانى كه مى‌گفتند: «ما نصرانى و ياور مسيح هستيم» نيز پیمان گرفتيم.)



«نصرانی» یک بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است، ولی «نصاری» چهارده بار ذکر شده است‌.                            


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۷۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۰۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۴۹۵.    
۴. آل عمران/سوره۳، آیه۶۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۴۰۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۵۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۱۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۷۰.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۳۵.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۶۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۱۰.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۷۲.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۰۳.    
۱۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۴۱۵.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۹۸.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۵۹.    
۱۹. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۸۹.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۵۸.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۳۱۴.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۵۶.    
۲۵. مائده/سوره۵، آیه۱۴.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۰.    
۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۹۳.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۴۱.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۴۹.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۸.    
۳۱. آل عمران/سوره۳، آیه۶۷.    
۳۲. بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    
۳۳. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۳۴. مائده/سوره۵، آیه۱۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نصاری»، ج۷، ص۷۴.    






جعبه ابزار