مکروه، از اقسام محکوم به بوده و به عملی گفته میشود که شارع مقدس به طور غیرالزام مکلف را از انجام آن باز میدارد؛ به بیان دیگر، مکروه به معنای درخواست غیرالزامی شارع از مکلف برای ترک عملی است، مانند: نخوردن غذا یا آبداغ.
و به عبارت دیگر مکروه امری است که ترک آن اولی باشد بدون منع از فعل.
در این که مکروه، منهی عنه است یا نه میان اصولیها اختلاف است؛ « مالکیه »، « شافعیه » و « حنابله » معتقدند فعل مکروه منهی عنه است، و برخی دیگر مانند « حنفیه » و « ابن سبکی » از «شافعیه» معتقدند فعل مکروه منهی عنه نیست.
