• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَقْبَرَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَقْبَرَه (به فتح میم، سکون قاف و فتح باء) و مِقْبَرَه (به کسر میم، سکون قاف و فتح باء) از واژگان قرآن کریم به معنای محل قبر است.
جمع آن مَقابِر می‌باشد.



مَقْبَره و مِقْبَره محل قبر را گويند و جمع آن مَقابِر است‌.


به موردی از مَقْبَرَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْمَقابِرَ (آیه ۲ سوره تکاثر)

(أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ • حَتَّى زُرْتُمُ‌ الْمَقابِرَ)


يعنى: «رقابت در كثرت مال سرگرمتان كرد تا مرديد و به مقابر رسيديد».
به عبارت ديگر غفلت همه عمر شما را گرفت. ظاهرا مراد از

(زُرْتُمُ الْمَقابِرَ)

مرگ است. بعضى آن را اظهار فخر با شمردن اموات دانسته‌اند كه انشاء اللّه در «كثر» خواهد آمد.



۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۲۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۴۶.    
۴. تکاثر/سوره۱۰۲، آیه۱-۲.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۰۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۵۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۵۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۱۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۷۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مقبره»، ج۵، ص۲۲۱.    






جعبه ابزار