• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَسْكَن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَسْكَن (به فتح میم و سکون سین و فتح کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای منزل و خانه است.
مساکِن جمع مَسْكَن است.



مَسْكَن اسم مکان از ماده «سکن» است و جمع آن مساكِن می‌باشد.


به موردی از مَسْكَن که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَساكِنِ‌ (آیه ۴۵ سوره ابراهیم)

(وَ سَكَنْتُمْ‌ فِي‌ مَساكِنِ‌ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ...)
(آرى شما بوديد كه در منازل و كاخ‌هاى كسانى كه به خويشتن ستم كردند، ساكن شديد....)


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۷.    
۴. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۲۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۸۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۴۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۹۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سکن»، ج۳، ص۲۸۳.    






جعبه ابزار