• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مشهد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مَشْهَد (لغات‌قرآن).
دیگر کاربردها: مشهد (ابهام‌زدایی).


مَشْهَد (به فتح میم و هاء و سکون شین) از واژگان قرآن کریم اسم مکان به معنای محل حضور است.



مَشْهَد اسم مکان و به معنای محل حضور است.


به موردی از مَشْهَد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَشْهَدِ (آیه ۳۷ سوره مریم)

(فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ‌ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ)
«وای بر کفّار از حضور روز بزرگ.»
ظاهرا آن در آیه مصدر میمی است چنان‌که در مجمع البیان فرموده است.

۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۸۶-۷۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۶۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۸۲.    
۴. مریم/سوره۱۹، آیه۳۷.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۶۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۹.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مَشهَد»، ج۴، ص۷۷.    






جعبه ابزار