مذاهب اربعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مذاهب اربعه به مذاهب چهارگانه فقهی مخالفان (
اهل سنت) گفته میشود.
عنوان یاد شده بر مذاهب چهارگانه فقهی عامه اطلاق میگردد که به ترتیب تاریخ پیدایی عبارتاند از:
۱.
مذهب حنفی که بر پایه آرا و نظرات
ابوحنیفه؛ نعمان بن ثابت کوفی (
۸۰-
۱۵۰ هـ. ق) پدید آمده است.
۲.
مذهب مالکی که بر اساس آرا و فتاوای
مالک بن انس (
۹۰ -
۱۷۹ هـ. ق) به وجود آمده است.
۳.
مذهب شافعی که بر اساس آرا و دیدگاههای فقهی
محمد بن ادریس شافعی (
۱۵۰ -
۲۰۴ هـ. ق) بنا شده است.
۴.
مذهب حنبلی کـه بـر پــایه آرا و فتاوای
احمد بن محمد بن حنبل (
۱۶۴ -
۲۴۱ هـ. ق) پدیدار شده است.
زمان پیدایی مذاهب یاد شده قرن دوم هجری؛ یعنی عصر حیات پیشوایان این مذاهب است. مذاهب اربعه، به تدریج و با حمایتهای حکومتهای وقت، دیگر مذاهب فقهی پدید آمده توسط مخالفان را تحت الشعاع قرار دادند تا آنکه در قرن هفتم هجری تثبیت شدند و مذاهب فقهی عامه به این چهار مذهب منحصر گشت. البته
مذهب ظاهری که بر پایه آرای
داوود بن علی ظاهری بنا شده بود تا قرن هشتم پیروانی داشت؛ لیکن آن هم مندرس و نابود گشت و از قرن هشتم به بعد
عامه در احکام فقهی پیر و یکی از مذاهب چهارگانه فوق هستند.
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۷، ص۵۹۷.
