در روز عاشورا او از برادر اذن میدان گرفت و در حالی که رجز می‌خواند: شیخی علی (علیه‌السّلام) ذو الفخار الاطول من‌هاشم الصدق الکریم المفضل هذا حسین (علیه‌السّلام) بن النبی المرسل عنه نحامی بالحسام المصفل تفدیه نفسی من اخی مبجل «رهبر و بزرگم علی (علیه‌السّلام) است دارای افتخار فراوان از خاندان صادق، بزرگوار و با فضیلت بنی‌هاشم؛ این حسین (علیه‌السّلام) پسر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) است که من با شمشیر برنده از او دفاع می‌کنم. جانم را فدای برادری می‌کنم که عظمتش موجب وقار من شده است» به دشمن حمله برد. پس از مدتی نبرد دشمن از همه سو او را محاصره کرد و اسبش را پی کردند او از اسب به زیر آمد و پس از اندکی مبارزه سرانجام به شهادت رسید.
