لَمَم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَمَم (به فتح لام و میم) از
واژگان قرآن کریم به معنای
گناه گاهگاهی از روی
غفلت است.
مراد از لَمَم در
روایات گناه گاهگاهی است که شخص عادت به آن نکرده، اصرار هم ندارد و گاهگاه از روی غفلت مرتکب می‌شود.
لَمَم به معنای
گناه گاهگاهی از روی
غفلت است.
راغب گفته: «
فلانُُ یفعلُ کذا لَمَماََ اَی حیناََ بعدَ حینِِ»
به مواردی از
لَمَم که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْاِثْمِ وَ الْفَواحِشَ اِلَّا اللَّمَمَ اِنَّ رَبَّکَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ اَعْلَمُ بِکُمْ اِذْ اَنْشَاَکُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَ اِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ اُمَّهاتِکُمْ فَلا تُزَکُّوا اَنْفُسَکُمْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقی)
(همان كسانى كه از
گناهان کبیره و اعمال زشت دورى مى‌كنند، جز
گناهان صغیره كه گاه آلوده آن مى‌شوند؛ و بدان كه
آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاه‌تر است از آن هنگام كه شما را از
زمین آفريد و در آن موقع كه به صورت جنين‌هايى در شكم مادرانتان بوديد؛ پس خودستايى نكنيد، او
پرهیزگاران را بهتر مى‌شناسد.)
در
کافی باب اللمم از امام (علیه‌السّلام) نقل کرده: لمم گناه بعد از گناه است که
عبد به آن نزدیک و مرتکب می‌شود:
«قَالَ: الْهَنَةُ بَعْدَ الْهَنَةِ اَیِ الذَّنْبُ بَعْدَ الذَّنْبِ یُلِمُّ بِهِ الْعَبْدُ».
و در روایت دیگر فرموده طبع و عادت بنده گناه کردن نیست ولی گاهی به آن مرتکب می‌شود:
«قَالَ: اللَّمَّامُ الْعَبْدُ الَّذِی یُلِمُّ بِالذَّنْبِ بَعْدَ الذَّنْبِ لَیْسَ مِنْ سَلِیقَتِهِ اَیْ مِنْ طَبِیعَتِهِ».
و در روایت دیگری از
امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده:
«وَ اللَّمَمُ: الرَّجُلُ یُلِمُّ بِالذَّنْبِ فَیَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْهُ».
مراد از لَمَم در روایات
اهل بیت (علیهم‌السّلام) گناه گاهگاهی است که شخص عادت به آن نکرده، اصرار هم ندارد و گاهگاه از روی غفلت مرتکب می‌شود. درباره این
آیه در «کبر» ذیل عنوان کبائر مشروحا سخن گفته‌ایم.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لمم"، ج۶، ص۲۰۸.
