• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَیْنَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: وقت (مفردات‌قرآن).


فَیْنَه (به فتح فاء، سکون یاء و فتح نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای ساعت و وقت است.
این واژه فقط يكبار در «نهج البلاغه» آمده است.




فَیْنَه به معنای ساعت و وقت است.



به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:


۲.۱ - فَيْنَة - خطبه ۸۲ (موعظه)

امام علی (علیه‌السلام) در مقام موعظه فرموده اند:
«الاْنَ عِبادَ اللهِ وَ الْخِناقُ مُهْمَلٌ، وَ الرُّوحُ مُرْسَلٌ، فی فَيْنَةِ الاِرْشادِ، وَ راحَةِ الاَْجْسادِ»
«اكنون عمل كنيد بندگان خدا كه محل خفه شدن از گلو رها شده است و روح آزاد است در وقت ارشاد و در وقت راحت و آرامش بدنها»



از این ماده یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.





قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فین »، ج۲، ص۸۳۷.    






جعبه ابزار