عِقال (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِقال (به به کسر عین و فتح قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای طنابى كه با آن پاى
شتر را مىبندند، است.
از این ماده چند مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
عِقال به معنای طنابى است كه با آن پاى شتر را مىبندند.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه بهکار رفته است، اشاره میشود:
امام (صلواتاللهعلیه) درباره بنی امیّه فرموده است:
«حَتَّى يَظُنَّ الظّانُّ أَنَّ الدُّنْيا مَعْقُولَةٌ عَلَى بَني أُمَيَّةَ» «بنى اميّه در حكومت چنان قدرت پيدا خواهند كرد كه گمان شود دنيا به آنها بسته شده و باز شدن ندارد.»
و درباره دنيا فرموده است:
«نَعَمٌ مُعَقَّلَةٌ، وَ أُخْرَى مُهْمَلَةٌ» «دنيا نعمتهاى عقال شده و بسته شدن و بعضىها رها شدهاند.»
از این ماده چند مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عقال»، ج ۲، ص ۷۳۶.