عَیْث (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَیْث (به فتح عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای افساد، پوساندن و امثال آن است.
از این ماده یک مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
عَیْث به معنای افساد، پوساندن و امثال آن آمده است.
«
عَاث الشيءَ عَيْثاً: افسدهُ»
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه بهکار رفته است، اشاره میشود:
امام (صلواتاللهعلیه) درباره مردگان فرموده است:
«وَ تَقَطَّعَتِ الاَْلْسِنَةُ في أَفْواهِهِمْ بَعْدَ ذَلاقَتِها، وَ هَمَدَتِ الْقُلُوبُ في صُدُورِهِمْ بَعْدَ يَقَظَتِها، و عاثَ في كُلِّ جارِحَة مِنْهُمْ جديدُ بِلىً سَمَّجَها»
«زبانها بعد از گویایی در دهانشان تکّه تکّه شدند، قلبها در سینههاشان بعد از آنان که زنده بودند و میزدند، بیحرکت گشتند و هر عضوی از آنان را پوسیدن جدیدی فاسد و
قبیح گردانید.»
از این ماده یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عیث»، ج ۲، ص ۷۶۸.
