علی بن عبداللّه خباقی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن علی بن عبداللّه بن علی خباقی مروزی (م
۵۱۹ق) عالم و محدثی صوفی‌مسلک از قرن ششم هجری بود که در
مرو زاده شد و برای تحصیل به شهرهای مختلفی چون
بغداد و
شام سفر کرد.
از آثارش «قصیدة فی الظاء» و شرح آن باقی‌مانده است.
او در سال ۵۱۹ هجری درگذشت.
ابوالحسن علی بن عبداللّه بن علی خباقی مروزی اهل یکی از روستاهای مرو به نام «خباق» بود.
وی برای کسب دانش به مرو آمد نیز برای کسب علوم بیشتر به شهرهای گوناگون شام نیز سفر نمود و با بسیاری از بزرگان همنشین شد.
ابوالحسن در آن‌جا از
ابوسعد اسماعیل بن عبدالقاهر جرجانی،
ابوالخیر محمد بن موسی بن عبداللّه صفار بهره گرفت. و سپس به بغداد رفت و از افرادی چون
ابوالمعالی ثابت بن بندار بقال،
ابوالحسین مبارک بن عبدالجبار بن طیوری و دیگران حدیث شنید.
ابوسعد سمعانی او را فردی صالح، دیندار، خیرخواه، عابد و صوفی مسلک توصیف نموده و می‌نویسد: از او مطالب بسیاری شنیده است.
«قصیدة فی الظاء» و شرح آن اثر اوست.
خباقی در ماه
ذی الحجه سال ۵۱۹ هجری در مرو درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «علی خباقی»، ج۴، ص۲۲۳.
