علی بن ابراهیم قمی (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی محمدی (زنده در
۳۰۷ق)، محدث، مفسر، فقیه و اخباری شیعی برجسته بود.
نام او در سند بیش از ۷۱۴۰ روایت آمده و از محدثانی چون پدرش
ابراهیم و
احمد برقی روایت کرده است.
او از راویان معتبر شیعه به شمار میرود و تألیفات زیادی از جمله «المناقب»، «تفسیر»، «التوحید» و «فضائل امیرالمؤمنین (علیهالسلام)» دارد.
وی در اواسط عمر نابینا شد و تاریخ درگذشت او مشخص نیست.
ابوالحسن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی محمدی از محدثان مشهور شیعی است که نامش در سند بیش از ۷۱۴۰ روایت آمده است.
او محدث، مفسر، فقیه و اخباری بوده و در کتب رجالی شیعه وی را مورد اعتماد و صحیح المذهب دانسته اند.
او از راویانی هست که تألیفات فراوانی دارد. وی در اواسط عمر نابینا شد و تاریخ درگذشت وی نامعلوم است؛ ولی
حمزه بن قاسم در سال ۳۰۷ هجری از وی روایت نقل کرده است.
ابوالحسن از محدثانی همچون پدرش ابراهیم، احمد برقی و
ابن عقده روایت کرده است.
افرادی همانند
ثقه الاسلام کلینی (م.
۳۲۹ق)،
ابومحمد حسن بن حمزه علوی و
محمد بن علی ماجیلویه از محضرش بهره برده و از وی روایت نقل کردهاند.
تألیفات او عبارتاند از:
• المناقب؛ • اختیار القرآن؛ • قرب الاسناد؛
• الناسخ والمنسوخ؛ • التفسیر؛ • الشرائع؛ • الحیض؛ • التوحید والشرک؛ • فضائل امیرالمؤمنین (علیهالسلام)؛ • المغازی؛ • الانبیا؛ • رسالة فی معنا هشام ویونس؛ • جوابات مسائل سأله عنها محمّد بن بلال معروف به المشذر.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «علی قمی»، ج۲، ص۳۰۳.