عبدالکریم بن هوازن قشیری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

عبداللّه لکریم قشیری (۳۷۶-۴۶۵ه) محدث، صوفی، فقیه، اصولی، متکلم، ادیب، شاعر، نویسنده و نحوی اواخر قرن چهارم و اوایل پنجم هجری بود.
بنابر دیدگاه رجال نویسان اهل سنت، او محدثی ثقه بود و در اصول بر مذهب اشعری و در فروع طبق مذهب شافعی عمل می‌کرده و مدتی هم ریاست تصوف را برعهده داشت.
ایشان زیر نظر استادان زیادی به کسب علم مشغول شده و شاگردانی تریبت کرده است.
آثار بسیاری در علوم مختلف از او برجا مانده است.
وی در سال ۴۶۵ه در نیشابور از دنیا رفت و کنار قبر استادش ابوعلی دقاق به خاک سپرده شد.

---

ابوالقاسم عبداللّه لکریم بن هوازن بن عبداللّه لملک قشیری نیشابوری، سال ۳۷۶ه در اُستوا ناحیه‌ای در نیشابور به دنیا آمد.

---

ابوالقاسم، ادبیات عربی را در همان استوا نزد ابوالقاسم یمانی آموخت و بعد از آن برای کسب درجات عالی به نیشابور سفر کرد و از ابوعلی دقاق تصوف آموخت. از ابوالحسن خفاف، ابونعیم اسفراینی، ابن باکویه، علی بن احمد اهوازی، ابوعبداللّه لرحمان سُلمی حدیث آموخت و روایت کرد.
خطیب بغدادی، پسرش عبداللّه لمنعم، نوه‌اش ابوالاسعد هبه الرحمان، ابوعبداللّه فراوی، زاهر شحامی و عبداللّه لجبار خُواریّ از او روایت کرده‌اند؛ همچنین فقه را نزد ابوبکر طوسی و اصول را نزد ابوبکربن فورک آموخت.
رجال نویسان اهل سنت او را فقیهی بزرگ، متکلم، اصولی، ادیب، شاعر، نویسنده، نحوی معرفی کرده و گفته‌اند او محدثی ثقه بود و در اصول بر مذهب اشعری و در فروع طبق مذهب شافعی عمل می‌کرده و مدتی هم ریاست تصوف را برعهده داشت.

---

قشیری سال ۴۶۵ه در نیشابور از دنیا رفت و کنار قبر استادش ابوعلی دقاق به خاک سپرده شد.

---

آثار عبدالکریم عبارت‌اند از:
• نحر القلوب،
• لطائف الاشارات فی تفسیر القرآن،
• الجواهر،
• احکام السماع،
• آداب الصوفیه،
•عیون الاجوبة فی فنون الاسئله،
• المناجاة،
•المنتهی فی نکت اولی النهی،
• الرسالة القشیریه
• و التفسیر الکبیر که با عنوان التیسیر فی علم التفسیر شهرت دارد،
• اربعون فی الحدیث، استفاضة المرادات، بلغة المقاصد فی التصوف، التخبیر فی علم التذکیر فی معانی اسم ا تعالی، الفصول فی الاصول، المعراج، ناسخ الحدیث و منسوخه، حیاة الارواح و الدلیل الی طریق الصلاح، شکایة اهل النسة بحکایة مانالهم من المحنه، منثور الخطاب فی شهود الالباب، فصل الخطاب فی فضل اللّه لنطق المستطاب.

---