• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالوهاب بن علی ثعلبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عبدالوهاب بن علی ثعلبی


عبدالوهاب بن علی ثعلبی (۳۶۲ ـ ۴۲۲ هـ.ق) معروف به ابن‌طوق در بغداد به دنیا آمد.
او در فقه، اصول و کلام نزد قاضی ابوبکر باقلانی آموزش دید.
وی سفرهای علمی به دمشق و میافارقین داشت و حدیث از بزرگان برداشت.
او فردی ادیب، شاعر، فقیه، محدث و صاحب نظرات زیبا بود.
وی در بغداد، عراق و مصر قضاوت کرد و صاحب آثار متعددی در فقه و اصول است.
آثار مهم او شامل الادلة، المعونه، الجوهرة و دیگر کتاب‌ها است.
وی در آخر عمر، به مصر مهاجرت کرد و ثروتمند شد.
او در شعبان ۴۲۱ یا ۴۲۲ (هجری قمری) در مصر درگذشت و در قرافه دفن شد.


ابومحمد عبدالوهاب بن علی بن نصر ثعلبی بغدادی ملقب به ابن‌طوق در هفتم شوال سال ۳۶۲ (هجری قمری)
[۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۳] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
در بغداد متولد شد.
[۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
[۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
[۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

او به شهرهای دمشق و میافارقین سفر کرد.
[۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    

وی فردی ادیب، شاعر،
[۱۰] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
فقیه
[۱۱] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۲] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۱۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۱۴] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۵] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۱۶] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۷] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۱۸] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
[۱۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
و محدث و دارای نظراتی خوب و عباراتی زیبا بود.
[۲۰] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۲۱] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    

ابن‌بسام بسیار او را ستوده است.
[۲۲] شنترینی، علی بن بسام، الذخیره فی محاسن اهل الجزیره، ج۷، ص۴۰۱.    
[۲۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۲۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۲۵] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    

ابواسحاق شیرازی وی را ملاقات کرده و از او مطالبی شنیده است.
[۲۶] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۲۷] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۲۸] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۲۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱.    
[۳۰] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۳۱] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    

خطیب بغدادی گوید نزد او حدیث شنیده و او را فردی مورد اعتماد
[۳۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
و دارای مذهب مالکی
[۳۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۳۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۳۵] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۳۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۳۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۳۸] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۳۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۴۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۴۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
[۴۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۴۳] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۴۴] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
[۴۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۴۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
می‌داند.
[۴۷] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۴۸] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۴۹] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۵۰] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۵۱] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۵۲] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۵۳] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۰.    

او هم‌چنین قضاوت برخی شهرهای عراق،
[۵۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
ناحیه جبال و مصر را بر عهده داشت.
[۵۵] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
[۵۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

او در آخر عمر از بغداد به مصر رفت
[۵۷] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۵۸] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۵۹] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۶۰] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۶۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۶۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۶۳] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۶۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۶۵] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
و صاحب ثروت بسیاری شد.
[۶۶] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۶۷] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۶۸] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۶۹] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
[۷۰] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    



ابن‌طوق فقه، اصول و کلام را نزد قاضی ابوبکر باقلانی آموخت.
[۷۱] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    

هم‌چنین فقه را نزد اصحاب ابهری مانند ابوالحسن ابن‌قصار و ابوالقاسم ابن‌الجلاب فرا گرفت.
[۷۲] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
[۷۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۷۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۷۵] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    

او از افرادی مانند ابوعبداللّه بن عسکری،
[۷۶] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
عمر بن محمد بن سَبَنک
[۷۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۷۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
و ابوحفص بن شاهین
[۷۹] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
حدیث شنید.
[۸۰] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۸۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۸۲] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۸۳] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۸۴] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
[۸۵] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۷.    



نزد ثعلبی افرادی هم‌چون ابن‌عمروس، ابوالفضل مسلم دمشقی و ابوالعباس ابن‌قشیر دمشقی فقه آموختند.
[۸۶] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    



بغدادی کتاب‌هایی در زمینه فقه، اصول،
[۸۷] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
مذهب مالک و مسائل اختلافی تألیف نمود
[۸۸] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
که عبارت‌اند از:
• الادلة فی مسائل الخلاف؛
[۸۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۹۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۹۱] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
[۹۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۹۳] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۹۴] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    

• المعونه؛
[۹۵] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۹۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۹۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۹۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۹۹] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۰۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    

• الجوهرة فی مذاهب العشره؛
[۱۰۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    

• الرحبه؛
[۱۰۲] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
[۱۰۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۰۴] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۱۰۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۱۰۶] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۰۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۰۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۱۰۹] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    

•النصرة لمذهب امام دارالهجره؛
[۱۱۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۱۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۱۱۲] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
[۱۱۳] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۱۴] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
[۱۱۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

• التلقین؛
[۱۱۶] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۱۷] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۱۸] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۱۱۹] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۱۲۰] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۲۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۲۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۲۳] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۱۲۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۱۲۵] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۲۶] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
[۱۲۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

• شرح الرساله؛
[۱۲۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۲۹] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۱۳۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۱۳۱] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۳۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۱۳۳] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۱۳۴] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    

• شرح المدّونه؛
[۱۳۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۱۳۶] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
[۱۳۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۱۳۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۳۹] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۴۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
[۱۴۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

• الردّ علی المزنی؛
[۱۴۲] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    

• الاغادة فی اصول الفقه؛
[۱۴۳] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۴۴] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    

• عیون المسائل؛
[۱۴۵] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۴۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۱۴۷] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹-۴۲۰.    
[۱۴۸] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۱۴۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۵۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
[۱۵۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

• شرح فصول الاحکام؛
[۱۵۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

• اختصار عیون المجالس.
[۱۵۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    



عبدالوهاب سرانجام بر اثر غذایی که خورده بود
[۱۵۴] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
[۱۵۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
در شعبان
[۱۵۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۱۵۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۱۵۸] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۵۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۶۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۱۶۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
[۱۶۲] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
سال ۴۲۱
[۱۶۳] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
[۱۶۴] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
یا ۴۲۲ (هجری قمری)
[۱۶۵] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۶۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۶۷] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۱۶۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱-۴۳۲.    
[۱۶۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۷۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
[۱۷۱] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
[۱۷۲] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
[۱۷۳] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۱۷۴] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۱۷۵] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
در مصر درگذشت
[۱۷۶] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۱۷۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۷۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۷۹] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
[۱۸۰] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
[۱۸۱] إحدی ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۸.    
[۱۸۲] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۱۸۳] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
[۱۸۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
و در قرافه دفن شد.
[۱۸۵] ابن ایاس، محمد بن احمد، بدائع الزهور، ج۱، ص۲۱۳.
[۱۸۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۸۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
[۱۸۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    

(دیگر منابع:
[۱۸۹] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
[۱۹۰] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۹۱] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۹۲] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۱۹۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۱۹۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۱۹۵] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۹۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۹۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۹۸] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
[۱۹۹] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۴.
[۲۰۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۲۹.    
[۲۰۱] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۴۹.    
[۲۰۲] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۲۰۳] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
)


۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۳. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۵. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۰. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۱. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۲. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۱۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۱۴. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۵. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۱۶. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۷. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۸. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۱۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۲۰. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۲۱. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۲۲. ↑ شنترینی، علی بن بسام، الذخیره فی محاسن اهل الجزیره، ج۷، ص۴۰۱.    
۲۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۲۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۲۵. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۲۶. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۲۷. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۲۸. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۲۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱.    
۳۰. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۳۱. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۳۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۳۳. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۳۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۳۵. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۳۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۳۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۳۸. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۳۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۴۰. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۴۱. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
۴۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۴۳. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۴۴. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
۴۵. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۴۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۴۷. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۴۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۴۹. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۵۰. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۵۱. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۵۲. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۵۳. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۰.    
۵۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۵۵. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۵۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۵۷. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۵۸. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۵۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۶۰. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۶۱. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۶۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۶۳. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۶۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۶۵. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
۶۶. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۶۷. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۶۸. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۶۹. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
۷۰. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۷۱. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۷۲. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۷۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۷۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۷۵. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۷۶. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۷۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۷۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۷۹. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۸۰. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۸۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۸۲. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۸۳. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۸۴. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
۸۵. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۷.    
۸۶. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۸۷. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۸۸. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۸۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۹۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۹۱. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
۹۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۹۳. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۹۴. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۹۵. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۹۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۹۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۹۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۹۹. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۰۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۱۰۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۰۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
۱۰۳. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۰۴. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۱۰۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۱۰۶. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۰۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۰۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۰۹. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۱۰. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۱۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۱۱۲. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
۱۱۳. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۱۴. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۱۱۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۱۶. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۱۷. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۱۸. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۱۱۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۱۲۰. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۲۱. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۲۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۲۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۲۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۲۵. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۲۶. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۲۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۲۸. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۲۹. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۱۳۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۱۳۱. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۳۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۳۳. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۳۴. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۳۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۱۳۶. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
۱۳۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۱۳۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۳۹. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۴۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۴۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۴۲. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۴۳. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۴۴. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۴۵. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۴۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۱۴۷. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹-۴۲۰.    
۱۴۸. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۱۴۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۵۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۵۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۵۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۵۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۵۴. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
۱۵۵. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۵۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۱۵۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۱۵۸. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۵۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۶۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۱۶۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۱۶۲. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۶۳. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۶۴. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۱۶۵. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۶۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۶۷. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۱۶۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱-۴۳۲.    
۱۶۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۷۰. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۱۷۱. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
۱۷۲. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۷۳. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۷۴. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۷۵. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
۱۷۶. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۷۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۷۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۷۹. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
۱۸۰. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
۱۸۱. ↑ إحدی ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۸.    
۱۸۲. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۸۳. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
۱۸۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۸۵. ↑ ابن ایاس، محمد بن احمد، بدائع الزهور، ج۱، ص۲۱۳.
۱۸۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۸۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
۱۸۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۱۸۹. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
۱۹۰. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۹۱. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۹۲. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۱۹۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۱۹۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۱۹۵. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۹۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۹۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۹۸. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
۱۹۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۴.
۲۰۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۲۹.    
۲۰۱. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۴۹.    
۲۰۲. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۲۰۳. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالوهاب بن علی ثعلبی»، ج۳، ص۲۲۱.


رده‌های این صفحه : ادیبان مالکی قرن 5 (قمری) | درگذشتگان سال 422 (قمری) | زادگان سال 362 (قمری) | شاعران مالکی قرن 5 (قمری) | شخصیت‌های مالکی قرن 5 (قمری) | علمای مالکی قرن 5 (قمری) | فقیهان مالکی قرن 5 (قمری) | مؤلفان مالکی قرن 5 (قمری) | محدثان مالکی قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار