• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۹۰ قرآن کریم سوره نساء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(وَ مَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ وَ الْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَ اجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا وَ اجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیرًا)

۷۵
ناصر مکارم شیرازی:
چرا در راه خدا، و (براى رهایى) مردان و زنان و کودکانى که (به دست ستمگران) تضعیف شده اند، پیکار نمى‌کنید؟! همان افراد (ستمدیده اى) که مى‌گویند « پروردگارا! ما را از این شهر (مکّه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر (و رهایى ببخش); و از سوى خود، براى ما سرپرستى قرار ده; و از جانب خود، یار و یاورى براى ما مقرر فرما»
مهدی الهی قمشه‌ای:
چرا در راه خدا جهاد نمى‌كنيد و در راه (آزادى) جمعى ناتوان از مرد و زن و كودک كه (در مكه اسير ظلم كفارند و) دائم مى‌گويند بار خدايا، ما را از اين شهرى كه مردمش ستمكارند بيرون آر و از جانب خود براى ما (بيچارگان) نگهدار و ياورى فرست.
حسین انصاریان:
شما را چه شده که در راه خدا و (رهایی) مردان و زنان و کودکان مستضعف(ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند) نمی‌جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می‌گویند پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده.
محمدمهدی فولادوند:
و چرا شما در راه خدا (و در راه نجات) مردان و زنان و كودكان مستضعف نمى‌جنگيد همانان كه مى‌گويند پروردگارا ما را از اين شهرى كه مردمش ستم‌پيشه‌اند بيرون ببر و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده و از نزد خويش ياورى براى ما تعيين فرما.



(الَّذِینَ آمَنُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ۖ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِیَاءَ الشَّیْطَانِ ۖ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطَانِ کَانَ ضَعِیفًا)

۷۶
ناصر مکارم شیرازی:
کسانى که ایمان دارند، در راه خدا پیکار مى کنند; و آنها که کافرند، در راه طاغوت (بت و افراد طغیانگر.) پس شما با یاران شیطان، پیکار کنید; (و از آنها نهراسید;) زیرا که نقشه شیطان، (همانند قدرتش) ضعیف است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
اهل ايمان در راه خدا، و كافران در راه طاغوت (شيطان) جهاد مى‌كنند، پس (شما مؤمنان) با دوستان شيطان بجنگيد (و از آنها بيم و انديشه مكنيد) كه مكر و سياست شيطان بسيار سست و ضعيف است.
حسین انصاریان:
آنان که ایمان آورده‌اند، در راه خدا می‌جنگند؛ و کسانی که کافر شده‌اند، در راه طاغوت می‌جنگند. پس شما با یاران شیطان بجنگید، که یقیناً نیرنگ و توطئه شیطان (در برابر اراده خدا و پایداری شما) سست و بی‌پایه است.
محمدمهدی فولادوند:
كسانى كه ايمان آورده‌اند در راه خدا كارزار مى‌كنند و كسانى كه كافر شده‌اند در راه طاغوت مى‌جنگند پس با ياران شيطان بجنگيد كه نيرنگ شيطان (در نهايت) ضعيف است.



(أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ أَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ کَخَشْیَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً ۚ وَ قَالُوا رَبَّنَا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَیٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیلٌ وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقَیٰ وَ لَا تُظْلَمُونَ فَتِیلًا)

۷۷
ناصر مکارم شیرازی:
آیا ندیدى کسانى را که (در مکّه) به آنها گفته شد «(فعلاً) دست از جهاد بردارید; و نماز را برپا کنید; و زکات را بپردازید;» (امّا آنها از این دستور ناراحت بودند)، ولى هنگامى که (در مدینه) فرمان جهاد به آنها داده شد، جمعى از آنان، از مردم مى‌ترسیدند، همان گونه که از خدا مى‌ترسند، بلکه بیشتر. و گفتند «پروردگارا! چرا جهاد را بر ما مقرّر داشتى؟! چرا این فرمان را تا زمان نزدیکى تأخیر نینداختى؟!» به آنها بگو «سرمایه زندگى دنیا، ناچیزاست; و آخرت، براى کسى که پرهیزگار باشد، بهتر است. و کمترین ستمى به شما نخواهد شد.»
{{ترجمه:مهدی الهی قمشه‌ای:آيا نمى‌نگرى به حال مردمى كه (گفتند به ما اجازه جنگ ده و) به آنها گفته شد: اكنون از جنگ خوددارى كرده، به نماز و زكات قيام كنيد؛ پس آن گاه كه بر آنها حكم جهاد آمد در آن هنگام گروهى از آنان به همان اندازه كه بايد از خدا ترسند يا بيش از آن، از مردم ترسيدند و گفتند اى خدا، چرا بر ما حكم جنگ را فرض كردى؟ چرا عمر ما را تا اجل نزديك طبيعى به تأخير نيفكندى؟ بگو زندگانى دنيا متاعى اندک است و جهان آخرت براى هر كس كه خداترس باشد بهتر از دنياست، و (در آنجا) كمترين ستمى به شما نخواهد شد.}}
حسین انصاریان:
آیا ندیدی کسانی را که (پیش از اعلام حکم جهاد) به آنان گفته شد (چون زمینه جنگ فراهم نیست) دست از جنگ بازدارید و (در این شرایط) نماز را بر پا دارید، و زکات بپردازید. ولی هنگامی که جنگ بر آنان لازم و مقرّر شد، ناگاه گروهی از آنان مانند ترس از (عقوبت) خدا یا ترسی سخت‌تر از آن از مردمِ (مُشرک) ترسیدند و گفتند پروردگارا! چرا جنگ را بر ما لازم و مقرّر کردی؟ و چرا ما را تا زمانی نزدیک (که زمان مرگ طبیعی است) مهلت ندادی؟ بگو متاع دنیا اندک، و آخرت برای آنان که تقوا ورزیده‌اند بهتر است؛ و به اندازه رشته میان هسته خرما مورد ستم قرار نمی‌گیرند.
محمدمهدی فولادوند:
آيا نديدى كسانى را كه به آنان گفته شد (فعلا) دست (از جنگ) بداريد و نماز را برپا كنيد و زكات بدهيد و(لى) همين كه كارزار بر آنان مقرر شد بناگاه گروهى از آنان از مردم (مشركان مكه) ترسيدند مانند ترس از خدا يا ترسى سخت‌تر و گفتند پروردگارا چرا بر ما كارزار مقرر داشتى چرا ما را تا مدتى كوتاه مهلت ندادى بگو برخوردارى (از اين) دنيا اندک و براى كسى كه تقوا پيشه كرده آخرت بهتر است و (در آنجا) به قدر نخ هسته خرمايى بر شما ستم نخواهد رفت.



(أَیْنَمَا تَکُونُوا یُدْرِککُّمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنتُمْ فِی بُرُوجٍ مُّشَیَّدَةٍ ۗ وَ إِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِندِ اللَّهِ ۖ وَ إِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِندِکَ ۚ قُلْ کُلٌّ مِّنْ عِندِ اللَّهِ ۖ فَمَا لِهَٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا یَکَادُونَ یَفْقَهُونَ حَدِیثًا)

۷۸
ناصر مکارم شیرازی:
هر جا باشید، مرگ شما را درمى‌یابد; هر چند در برج‌هاى محکم باشید; و اگربه آنها (منافقان) نیکى (و پیروزى) برسد، مى‌گویند «این، از ناحیه خداست.» و اگر به آنها بدى (و شکستى) برسد، مى‌گویند «این، از ناحیه توست.» بگو «همه از ناحیه خداست.» پس چرا این گروه حاضر نیستند سخنى را درک کنند؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
هر كجا باشيد اگر چه در كاخ‌هاى بسيار محكم، شما را مرگ فرا رسد. و آنان را اگر خوشى و نعمتى فرا رسد گويند اين از جانب خداست، و اگر زحمتى پيش آيد گويند اين از جانب توست! بگو همه از جانب خدا است. چرا اين قوم (جاهل) از فهم هر سخن دورند؟!
حسین انصاریان:
هر کجا باشید هر چند در قلعه‌های مرتفع و استوار، مرگ شما را درمی‌یابد. و اگر خیری (چون پیروزی و غنیمت) به آنان (که سست ایمان و منافق اند) برسد، می‌گویند این از سوی خداست. و اگر سختی و حادثه‌ای (چون بیماری، تنگدستی، شکست و ناکامی) به آنان رسد (به پیامبر اسلام) می‌گویند از ناحیه توست. بگو همه اینها از سوی خداست. این گروه را چه شده که نمی‌خواهند (معارف الهیّه وحقایق را) بفهمند؟!
محمدمهدی فولادوند:
هر كجا باشيد شما را مرگ درمى‌يابد هر چند در برجهاى استوار باشيد و اگر (پيشامد) خوبى به آنان برسد مى‌گويند اين از جانب خداست و چون صدمه‌اى به ايشان برسد مى‌گويند اين از طرف توست بگو همه از جانب خداست (آخر) اين قوم را چه شده است كه نمى‌خواهند سخنى را (درست) دريابند.



(مَّا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَ مَا أَصَابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِکَ ۚ وَ أَرْسَلْنَاکَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَ کَفَیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا)

۷۹
ناصر مکارم شیرازی:
(آرى،) آنچه از نیکى به تو مى‌رسد، از طرف خداست; و آنچه از بدى به تو مى‌رسد، از سوى خود توست. و ما تو را رسول براى مردم فرستادیم; و کافى است که خدا گواه (بر این امر) باشد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
هر چه از انواع نيكويى به تو رسد از جانب خداست و هر بدى رسد از خودِ توست، و ما تو را به رسالت براى مردم فرستاديم، و تنها گواهى خدا كافى است.
حسین انصاریان:
(ای انسان!) آنچه از نیکی به تو رسد، از سوی خداست و آنچه از بدی به تو رسد، از سوی خود توست. و (ای پیامبر! از نیکی هایی که از سوی ماست اینکه) تو را برای مردم به پیامبری فرستادیم، و گواه بودن خدا (بر پیامبریِ تو) کافی است.
محمدمهدی فولادوند:
هر چه از خوبی‌ها به تو مى‌رسد از جانب خداست و آنچه از بدى به تو مى‌رسد از خود توست و تو را به پيامبرى براى مردم فرستاديم و گواه بودن خدا بس است.





جعبه ابزار