گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذْ نَجَّیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ ۚ وَ فِی ذَٰلِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ)
۴۹ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به یاد آورید) آن زمان که شما را از چنگال فرعونیان رهایى بخشیدیم; که همواره شما را به بدترین صورت آزار مى دادند، پسران شما را سرمى بریدند; و زنان شما را (براى کنیزى) زنده نگه مى داشتند. و در اینها، آزمایش بزرگى از طرف پروردگارتان بود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (به ياد آريد) هنگامى كه شما را از ستم فرعونيان نجات داديم كه از آنها سخت در شكنجه بوديد، (به حدّى كه) پسران شما را كشته و زنانتان را زنده نگاه مى‌داشتند، و آن بلا و امتحانى بزرگ بود كه خدا شما را بدان مى‌آزمود.
حسین انصاریان:
و (ای بنی‌اسرائیل! به یاد آرید) زمانی که شما را از حکومت ظالمانۀ فرعونیان نجات دادیم؛ آنان‌که همواره شما را به شدیدترین وضع شکنجه می‌کردند، پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را (برای بیگاری و خدمت‌کاری) زنده می‌گذاشتند، برای شما در آن بلاها، آزمایشی بزرگ از سوی پروردگارتان بود.
محمدمهدی فولادوند:
و (به ياد آريد) آنگاه كه شما را از (چنگ) فرعونيان رهانيديم (آنان) شما را سخت شكنجه می‌کردند پسران شما را سر مى‌بريدند و زنهايتان را زنده مى‌گذاشتند و در آن (امر بلا و) آزمايش بزرگى از جانب پروردگارتان بود.
(وَ إِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاکُمْ وَ أَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ)
۵۰ناصر مکارم شیرازی:
و (یاد کنید) هنگامى که دریا را برایتان شکافتیم; و شما را نجات دادیم; و فرعونیان را غرق ساختیم; در حالى که شما تماشا مى کردید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (ياد كنيد) هنگامى كه دريا را شكافتيم و شما را نجات داديم و فرعونيان را غرق كرديم و شما مشاهده مى‌كرديد.
حسین انصاریان:
و (به یاد آرید) هنگامی که (به قدرت خود) دریا را برای شما شکافتیم، و شما را نجات داده، (به خشکی رساندیم،) و فرعونیان را درحالی‌که تماشا می‌کردید غرق کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
و هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات بخشيديم و فرعونيان را در حالى كه شما نظاره می‌کرديد غرق كرديم.
(وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَیٰ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَالِمُونَ)
۵۱ناصر مکارم شیرازی:
و (به یاد آورید) هنگامى را که با موسى چهل شب وعده گذاردیم; (و او، براى گرفتن فرمانهاى الهى، به میعادگاه آمد;) سپس شما گوساله را بعد از او (براى پرستش) انتخاب نمودید; در حالى که ستمکار بودید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (ياد آوريد) موقعى كه با موسى چهل شب وعده نهاديم، پس شما (در غيبت او) گوساله‌پرستى اختيار كرده ستمكار و بيدادگر شديد.
حسین انصاریان:
و (به یاد آرید) زمانی که با موسی (برای نزول تورات،) چهل شب وعده گذاشتیم، سپس شما بعد از رفتنش (به ضیافت الهی،) گوساله را معبودِ خود قرار دادید درحالی‌که (با این کارِ بسیار زشت،) ستمکار بودید.
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه با موسى چهل شب قرار گذاشتيم آنگاه در غياب وى شما گوساله را (به پرستش) گرفتيد در حالى كه ستمكار بوديد.
(ثُمَّ عَفَوْنَا عَنکُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
سپس شما را بعد از آن (گناه بزرگ) بخشیدیم; شاید شکرگزارى کنید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آن گاه شما را پس از چنين كار زشت بخشيديم، شايد سپاسگزار شويد.
حسین انصاریان:
آنگاه پس از آن (عملِ ستمکارانه) از شما درگذشتیم برای آن‌که (نعمت قبولِ توبه و بازگشت به توحید را) سپاس‌گزاری کنید.
محمدمهدی فولادوند:
پس از آن بر شما بخشوديم باشد كه شكرگزارى كنيد.
(وَ إِذْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ وَ الْفُرْقَانَ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که به موسى، کتاب و وسیله تشخیص (حق از باطل) دادیم; شاید هدایت شوید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (به ياد آوريد) وقتى كه به موسى كتاب و فرقان عطا كرديم، باشد كه به راه حق هدايت يابيد.
حسین انصاریان:
و (به یاد آرید) هنگامی که به موسی کتاب و میزان (جداکنندۀ حق از باطل) عطا کردیم تا هدایت یابید (و به سعادت اَبدی برسید.)
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه موسى را كتاب و فرقان (جداكننده حق از باطل) داديم شايد هدايت يابيد.
(وَ إِذْ قَالَ مُوسَیٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَکُم بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَیٰ بَارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ عِندَ بَارِئِکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
و زمانى را که موسى به قوم خود گفت «اى قوم من! شما با انتخاب گوساله (براى پرستش) به خود ستم کردید; توبه کنید; و به سوى آفریننده خود بازگردید; و خود را (یکدیگر را) به قتل برسانید; این کار، براى شما در پیشگاه آفریدگارتان بهتر است.» سپس خداوند توبه شما را پذیرفت; زیرا اوست توبه پذیر مهربان.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (ياد كنيد) وقتى كه موسى به قوم خود گفت اى قوم، شما به نفس خود ستم كرديد كه (به جهالت) گوساله پرست شديد، اكنون به سوى آفريدگارتان باز گرديد و (به كيفر جهالت خود) به كشتن يكديگر تيغ بركشيد، اين براى شما در پيشگاه آفريدگارتان بهترين (كفّاره عمل) است. آن گاه از شما در گذشت كه او بسيار توبه‌پذير و مهربان است.
حسین انصاریان:
و (به یاد آرید) زمانی که موسی به قومش گفت ای قوم من! بی‌تردید شما با معبود قراردادن گوساله، به خود ستم کردید، پس به‌سوی آفرینندۀ خود بازگردید، و (افرادی از) خودتان را (که به پرستش گوساله پرداختند) بکُشید که این (کار) برای شما در پیشگاه آفریدگارتان بهتر است. خداوند (پس از آن) توبۀ شما را پذیرفت؛ زیرا او بسیار توبه‌پذیر و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
و چون موسى به قوم خود گفت اى قوم من شما با (به پرستش) گرفتن گوساله برخود ستم كرديد پس به درگاه آفريننده خود توبه كنيد و (خطاكاران) خودتان را به قتل برسانيد كه اين (كار) نزد آفريدگارتان براى شما بهتر است پس (خدا) توبه شما را پذيرفت كه او توبه‌پذير مهربان است.
(وَ إِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَیٰ لَن نُّؤْمِنَ لَکَ حَتَّیٰ نَرَی اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ)
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که گفتید «اى موسى! ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد; مگر این که خدا را آشکارا (با چشم خود) ببینیم;» پس صاعقه شما را گرفت; درحالى که تماشا مى کردید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (ياد آريد) وقتى كه گفتيد اى موسى ما به تو ايمان نمى‌آوريم تا آنكه خدا را آشكار ببينيم، پس صاعقه سوزان بر شما فرود آمد و آن را مشاهده مى‌كرديد.
حسین انصاریان:
و (به یاد آرید) زمانی که به موسی گفتید ای موسی! هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم مگر این‌که خدا را با چشم خود به‌صورتی آشکار ببینیم. پس (به سبب این درخواستِ بی‌جا) درحالی‌که نظاره می‌کردید صاعقۀ مرگبار شما را گرفت.
محمدمهدی فولادوند:
و چون گفتيد اى موسى تا خدا را آشكارا نبينيم هرگز به تو ايمان نخواهيم آورد پس در حالى كه مى‌نگريستيد صاعقه شما را فرو گرفت.
(ثُمَّ بَعَثْنَاکُم مِّن بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
سپس شما را پس از مرگتان، حیات بخشیدیم; شاید شکرگزارى کنید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
سپس شما را بعد از مرگ برانگيختيم شايد خدا را شكر گزاريد.
حسین انصاریان:
آنگاه شما را بعد از مردنتان برانگیختیم تا سپاس‌گزاری کنید.
محمدمهدی فولادوند:
سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم باشد كه شكرگزارى كنيد.
(وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَیٰ ۖ کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ ۖ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَٰکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)
۵۷ناصر مکارم شیرازی:
و ابر را بر شما سایبان قرار دادیم; و «مَنّ» (نوعى صمغ شیرین گیاهان) و «سلوى» (پرنده اى مانند بلدرچین) را براى شما فرستادیم ; (و گفتیم) «از نعمتهاى پاکیزه اى که به شما روزى داده ایم بخورید;» و (آنها کفران کردند، ولى با این کار;) آنها به ما ستم نکردند; بلکه به خود ستم مى نمودند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و ابر را سايبان شما ساختيم و مرغ بريان و ترانگبين را بر شما فرستاديم (و گفتيم) از اين روزی‌هاى پاک كه به شما داديم تناول كنيد، ولى (شكر اين نعمت را به جا نياوردند) نه به ما بلكه به خود ستم كردند.
حسین انصاریان:
و (در صحرای سوزان سینا) ابر را بر بالای سرتان سایبان قرار دادیم، و برای شما اَنگبین و پرنده سَلوی فرستادیم (و گفتیم) از خوراکی‌های دلپذیر که روزی شما کردیم بخورید. آنان (با طغیان و ناسپاسی در برابر الطافِ ما) بر ما ستم نکردند؛ بلکه همواره بر خود ستم می‌ورزیدند.
محمدمهدی فولادوند:
و بر شما ابر را سايه‌گستر كرديم و بر شما گزانگبين و بلدرچين فرو فرستاديم (و گفتيم) از خوراكی‌هاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى داده‌ايم بخوريد و(لى آنان) بر ما ستم نكردند بلكه بر خويشتن ستم روا مى‌داشتند.
