صفحه ۸۶ قرآن کریم سوره نساء

خدا دشمنان شما را بهتر مى‌شناسد; (و آنها نمى توانند زیانى به شما برسانند.) و کافى است که خدا ولىّ شما باشد; و کافى است که خدا یاور شما باشد.

و خدا داناتر است به دشمنان شما، و همين بس كه خدا دوستدار و ياور (شما) باشد.

و خدا به دشمنان شما داناتر است. و بس است که خدا سرپرست شما باشد، و کافی است که خدا یاور شما باشد.

و خدا به (حال) دشمنان شما داناتر است كافى است كه خدا سرپرست (شما) باشد و كافى است كه خدا ياور (شما) باشد.

بعضى از یهود، سخنان را از موردش، تحریف مى‌کنند; و (به جاى این که بگویند «شنیدیم و اطاعت کردیم»)، مى‌گویند «شنیدیم و مخالفت کردیم و (نیز مى گویند) بشنو که هرگز نشنوى! (و از روى تمسخر مى گویند) راعنا (ما را تحمیق کن.)» تا با زبان خود، حقایق را تحریف کنند و به آیین خدا، طعنه زنند. ولى اگر آنها (به جاى این همه لجاجت) مى‌گفتند «شنیدیم و اطاعت کردیم; و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده (تا حقایق را درک کنیم)»، براى آنان بهتر، و استوارتر بود. ولى خداوند، آنها را به سبب کفرشان، از رحمت خود دور ساخته است; از این رو جز عدّه کمى ایمان نمى ‌آورند.

گروهى از يهود كلمات (خدا) را از جاى خود تغيير داده و گويند (فرمان خدا را) شنيديم و (از آن) سرپيچيم و (به جسارت گويند) بشنو كه (كاش) ناشنوا باشى؛ و گويند ما را رعايت كن. و گفتار ايشان زبان‌بازى و طعنه و تمسخر به دين است. و اگر (به احترام) مى‌گفتند كه ما (فرمان حق را) شنيديم و (تو را) اطاعت كنيم و تو نيز (سخن ما) بشنو و به حال ما بنگر، هر آينه آنان را نيكوتر بود و به صواب نزديكتر، ليكن چون كافر شدند خدا آنها را لعنت كرد، و به جز اندكى ايمان نخواهند آورد.

برخی از کسانی که یهودی اند، حقایق (کتاب آسمانی) را (با تفسیرهای نابجا و تحلیل های غلط و ناصواب) از جایگاه‌های اصلی و معانی حقیقی اش تغییر می‌دهند، و (به زبان ظاهر به پیامبر) می گویند (دعوتت را) شنیدیم و (به باطن می گویند) نافرمانی کردیم و (از روی توهین به پیامبر بر ضد او فریاد می‌زنند سخنان ما را) بشنو که (ای کاش) ناشنوا شوی. و با پیچ و خم دادن زبان و آوازشان و به نیّت عیب جویی از دین (به آهنگی، کلمه) راعنا (را که در عربی به معنای «ما را رعایت کن» است، تلفظ می‌کنند که برای شنونده، راعنا که مفهومی خارج از ادب دارد، تداعی می‌شود). و اگر آنان (به جای این همه اهانت از روی صدق و حقیقت) می‌گفتند شنیدیم و اطاعت کردیم و (سخنان ما را) بشنو و ما را مهلت ده (تا معارف اسلام را درک کنیم) قطعاً برای آنان بهتر و درست تر بود، ولی خدا آنان را به سبب کفرشان لعنت کرده، پس جز عده اندکی ایمان نمی‌آورند.

برخى از آنان كه يهودى‌اند كلمات را از جاهاى خود برمى‌گردانند و با پيچانيدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دين (اسلام با درآميختن عبرى به عربى) مى‌گويند شنيديم و نافرمانى كرديم و بشنو (كه كاش) ناشنوا گردى و (نيز از روى استهزا مى‌گويند) راعنا (كه در عربى يعنى به ما التفات كن ولى در عبرى يعنى خبيث ما) و اگر آنان مى‌گفتند شنيديم و فرمان برديم و بشنو و به ما بنگر قطعا براى آنان بهتر و درست‌ تر بود ولى خدا آنان را به علت كفرشان لعنت كرد در نتيجه جز (گروهى) اندک ايمان نمى‌آورند.

اى کسانى که کتاب آسمانى به شما داده شده! به آنچه (بر پیامبر خود) نازل کردیم ـ و هماهنگ با نشانه‌هایى است که با شماست ـ ایمان بیاورید، پیش از آن که صورت (انسانى) گروهى را محو کنیم، سپس به پشت سر بازگردانیم، یا آنها را از رحمت خود دور سازیم، همان گونه که «اصحاب سبت» (گروهى از تبهکاران بنى اسرائیل) را از رحمت خود دور ساختیم; و فرمان خدا، در هر حال انجام شدنى است.

اى كسانى كه به شما كتاب آسمانى داده شد، به قرآنى كه فرستاديم كه مصدّق تورات و انجيل شماست ايمان آوريد پيش از آنكه بر چهره‌هايى (از اثر ضلالت) خط خذلان كشيم و آنها را واژگون كنيم يا مانند اصحاب سَبت بر آنها لعنت و عذاب فرستيم، و (بترسيد كه) قضاى خدا واقع‌شدنى است.

ای کسانی که به شما کتاب آسمانی داده شده! به آنچه (بر پیامبر اسلام) نازل کردیم که تصدیق کننده تورات و انجیلی است که با شماست ایمان آورید، پیش از آنکه چهره‌هایی را (از شکل و شخصیت انسانی) محو کنیم، و (به کیفر تکبّر در برابر پیامبر اسلام و قرآن) به کفر و گمراهی بازگردانیم، یا چنان که اصحاب سبت را لعنت کردیم، لعنت کنیم؛ و فرمان خدا همواره شدنی است.

اى كسانى كه به شما كتاب داده شده است به آنچه فرو فرستاديم و تصديق‌كننده همان چيزى است كه با شماست ايمان بياوريد پيش از آنكه چهره‌هايى را محو كنيم و در نتيجه آنها را به قهقرا بازگردانيم يا همچنانكه اصحاب سبت را لعنت كرديم آنان را (نيز) لعنت كنيم و فرمان خدا همواره تحقق يافته است.

خداوند (هرگز) شرک به او را نمى‌بخشد; و کمتر از آن را براى هر کس بخواهد (و شایسته بداند) مى‌بخشد. و آن کس که براى خدا، همتایى قرار دهد، گناه بزرگى مرتکب شده است.

محققاً خدا گناه شرک را نخواهد بخشيد و سواى شرک را براى هر كه خواهد مى‌بخشد، و هر كس كه شرک به خدا آورد به دروغى كه بافته گناهى بزرگ مرتكب شده است.

مسلماً خدا اینکه به او شرک ورزیده شود نمی‌آمرزد، و غیر آن را برای هر کس که بخواهد می‌آمرزد. و هر که به خدا شرک بیاورد، مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است.

مسلما خدا اين را كه به او شرک ورزيده شود نمى‌بخشايد و غير از آن را براى هر كه بخواهد مى‌بخشايد و هر كس به خدا شرک ورزد به يقين گناهى بزرگ بربافته است.

آیا ندیدى کسانى را که (بى جهت) خودستایى مى‌کنند؟! ولى خدا هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، ستایش مى‌کند; و کمترین ستمى به آنها نخواهد شد.

نمى‌بينى آنان را كه دعوى پاكدلى كنند؟ خداست كه هر كه را خواهد از رذائل پاک و منزّه دارد، و به قدر فتيلى (رشته خرما) به كسى ستم نشود.

آیا به کسانی که خود را به پاکی می‌ستایند، ننگریستی؟ (این خودستایی هیچ ارزشی و اعتباری ندارد) بلکه خداست که هر که را بخواهد (بر اساس ملاک‌های تعیین شده از سوی خود) می‌ستاید، و (گروهی که به ناحق، خود را می‌ستایند در کیفر و مجازات) به اندازه رشته میان هسته خرما مورد ستم قرار نمی‌گیرند.

آيا به كسانى كه خويشتن را پاک مى‌شمارند ننگريسته‌ اى (چنين نيست) بلكه خداست كه هر كه را بخواهد پاک مى‌گرداند و به قدر نخ روى هسته خرمايى ستم نمى‌بينند.

ببین چگونه بر خدا دروغ مى بندند! و همین گناه (بزرگ و) آشکار، (براى مجازات آنان) کافى است.

بنگر چگونه بر خدا دروغ مى‌بافند! و همين (افترا) بس گناهى آشكار است.

با تأمل بنگر چگونه (قوم یهود با ادعای پاکی خویش در پیشگاه حق) بر خدا دروغ می‌بندند، و همین گناه آشکار (برای خواری و عذاب آنان) کافی است.

ببين چگونه بر خدا دروغ مى‌بندند و بس است كه اين يک گناه آشكار باشد.

آیا ندیدى کسانى را که بهره‌اى از کتاب آسمانى به آنان داده شده، (با این حال،) به «جبت» و «طاغوت» (بت و بت پرستان) ایمان مى‌آورند، و درباره کافران مى‌گویند «آنها، از کسانى که ایمان آورده‌اند، به راه هدایت نزدیک ترند»؟!

نديدى آنان كه بهره‌اى از كتاب آسمانى داشتند (يعنى جهودان) چگونه به (بتان) جِبت و طاغوت مى‌گروند و درباره كافران مشرک مى‌گويند كه راه آنان به صواب نزديكتر از طريقه اهل ايمان است؟!

آیا به کسانی که بهره‌ای اندک از (دانش) کتاب (تورات و انجیل) به آنان داده شده ننگریستی که به هر معبودی غیر خدا، و هر طغیان گری ایمان می‌آورند؟! و درباره کسانی که کافر شده‌اند، می‌گویند آنان از کسانی که ایمان (به قرآن و پیامبر) آورده اند، راه یافته‌ترند.

آيا كسانى را كه از كتاب (آسمانى) نصيبى يافته‌اند نديده‌ اى كه به جبت و طاغوت ايمان دارند و در باره كسانى كه كفر ورزيده‌اند مى‌گويند اينان از كسانى كه ايمان آورده‌اند راه‌يافته‌ترند.