گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
بگو اى كافران!
حسین انصاریان:
بگو ای کافران!
محمدمهدی فولادوند:
بگو اى كافران!
(لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
آنچه را شما مىپرستيد من نمىپرستم.
حسین انصاریان:
آنچه را شما میپرستید، من نمیپرستم،
محمدمهدی فولادوند:
آنچه مىپرستيد نمىپرستم،
عبادت
(وَ لَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
و نه شما آنچه را من مىپرستم مىپرستيد،
حسین انصاریان:
و نه شما آنچه را من میپرستم، میپرستید،
محمدمهدی فولادوند:
و آنچه مىپرستم شما نمىپرستيد،
(وَ لَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و نه من آنچه را شما پرستش كردهايد مىپرستم،
حسین انصاریان:
و نه من آنچه را شما پرستیده اید، میپرستم،
محمدمهدی فولادوند:
و نه آنچه پرستيديد من مى پرستم،
(وَ لَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
و نه شما آنچه را كه من مىپرستم پرستش مىكنيد؛
حسین انصاریان:
و نه شما آنچه را که من میپرستم، میپرستید.
محمدمهدی فولادوند:
و نه آنچه مىپرستم شما مىپرستيد.
(لَکُمْ دِینُکُمْ وَ لِیَ دِینِ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
حال كه چنين است آيين شما براى خودتان، و آيين من براى خودم!
حسین انصاریان:
دین شما برای خودتان، و دین من برای خودم.
محمدمهدی فولادوند:
دين شما براى خودتان و دين من براى خودم.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى كه يارى خدا و پيروزى بر مشركان مكه فرا رسد،
حسین انصاریان:
هنگامی که یاری خدا و (آن) پیروزی فرا رسد،
محمدمهدی فولادوند:
چون يارى خدا و پيروزى فرا رسد،
(وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا)
۲ناصر مکارم شیرازی:
و ببينى مردم گروه گروه وارد دين خدا مىشوند،
حسین انصاریان:
و مردم را ببینی که گروه گروه در دین خدا درآیند،
محمدمهدی فولادوند:
و ببينى كه مردم دسته دسته در دين خدا درآيند.
(فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا)
۳ناصر مکارم شیرازی:
پروردگارت را تسبيح و حمد گوى و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبهپذير است.
حسین انصاریان:
پس پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی، و از او آمرزش بخواه، که او همواره توبهپذیر است.
محمدمهدی فولادوند:
پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه كه وى همواره توبهپذير است.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
بريده باد هر دو دست ابولهب و مرگ بر او باد!
حسین انصاریان:
نابود باد قدرت ابولهب، و نابود باد خودش؛
محمدمهدی فولادوند:
بريده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد!
(مَا أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَ مَا کَسَبَ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
هرگز ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودى نبخشيد.
حسین انصاریان:
ثروتش و آنچه از امکانات به دست آورد چیزی (از عذاب خدا را که در دنیا عذاب استیصال است) از او دفع نکرد.
محمدمهدی فولادوند:
دارايى او و آنچه اندوخت سودش نكرد.
(سَیَصْلَی نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
و به زودى وارد آتشى شعلهور و پر لهيب مىشود؛
حسین انصاریان:
به زودی در آتشی زبانهدار درآید؛
محمدمهدی فولادوند:
به زودى در آتشى پرزبانه درآيد،
(وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و نيز همسرش، در حالى كه هيزمكش دوزخ است،
حسین انصاریان:
و (نیز) همسرش که هیزمکش است (در آتش زبانهدار در آید.)
محمدمهدی فولادوند:
و زنش آن هيمهكش (آتش فروز).
(فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
و در گردنش رشتهاى از ليف خرما.
حسین انصاریان:
(همان که) بر گردنش طنابی تابیده از لیف خرماست.
محمدمهدی فولادوند:
بر گردنش طنابى از ليف خرماست.