گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(لَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَی)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
جز بدبخت‌ترين مردم وارد آن نمى‌شود؛
حسین انصاریان:
(که) جز بدبخت‌ترین مردم در آن در نیایند.
محمدمهدی فولادوند:
جز نگون‌بخت‌تر(ين مردم) در آن درنيايد.
(الَّذِی کَذَّبَ وَ تَوَلَّی)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
همان كس كه آيات خدا را تكذيب كرد و رويگردان شد.
حسین انصاریان:
همان که (دین را) تکذیب کرد و از آن روی گردانید.
محمدمهدی فولادوند:
همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت.
(وَ سَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَی)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
و با تقواترين مردم از آن دور داشته خواهد شد،
حسین انصاریان:
و به زودی پرهیزکارترین (مردم) را از آن دور می‌دارند.
محمدمهدی فولادوند:
و پاک‌رفتارتر(ين مردم) از آن دور داشته خواهد شد.
(الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّی)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
همان كس كه مال خودرا در راه خدا مى‌بخشد تا پاک شود.
حسین انصاریان:
همان که مال خود را انفاق می‌کند تا (مال) رشد و نمو کند.
محمدمهدی فولادوند:
همان كه مال خود را مى دهد (براى آنكه) پاک شود.
(وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَی)
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
و هيچ كس را نزد او حق نعمتى نيست تا بخواهد به اين وسيله او را پاداش دهد،
حسین انصاریان:
و هیچ کس را نزد خدا حق نعمتی نیست تا این مالی که انفاق کرده به عنوان پاداش آن نعمت به حساب او گذارد.
محمدمهدی فولادوند:
و هيچ كس را به قصد پاداش يافتن نعمت نمى‌بخشد.
(إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَی)
۲۰ناصر مکارم شیرازی:
بلكه هدفش تنها جلب رضاى پروردگار والايش مى‌باشد؛
حسین انصاریان:
بلکه (انفاق کننده با تقوا مال خود را در راه خدا انفاق می‌کند) تا خشنودی پروردگار والایش را به دست آورد.
محمدمهدی فولادوند:
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است (منظورى ندارد).
(وَ لَسَوْفَ یَرْضَی)
۲۱ناصر مکارم شیرازی:
و به زودى از مواهب فراوان الهى راضى مى‌شود!
حسین انصاریان:
و (بی‌تردید) به زودی (در قیامت با دریافت لطف، رحمت حق و پاداش بی پایان او) خشنود خواهد شد.
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا به زودى خشنود خواهد شد.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(وَ الضُّحَی)
۱ناصر مکارم شیرازی:
سوگند به روز در آن هنگام كه آفتاب برآيد و گسترده شود،
حسین انصاریان:
سوگند به ابتدای روز (وقتی که خورشید پرتو افشانی می‌کند)،
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به روشنايى روز،
(وَ اللَّیْلِ إِذَا سَجَی)
۲ناصر مکارم شیرازی:
و سوگند به شب هنگامى كه آرام گيرد،
حسین انصاریان:
و سوگند به شب آن گاه که آرام گیرد،
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به شب چون آرام گيرد،
(مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَ مَا قَلَی)
۳ناصر مکارم شیرازی:
كه پروردگارت هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده.
حسین انصاریان:
که پروردگارت تو را رها نکرده و مورد خشم و کینه قرار نداده است.
محمدمهدی فولادوند:
(كه) پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است.
(وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّکَ مِنَ الْأُولَی)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و به يقين آخرت براى تو از دنيا بهتر است.
حسین انصاریان:
و بی‌تردید آخرت برای تو از دنیا بهتر است،
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود،
(وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَی)
۵ناصر مکارم شیرازی:
و به زودى پروردگارت آن قدر به تو عطا خواهد كرد كه راضى شوى.
حسین انصاریان:
و به زودی پروردگارت بخششی به تو خواهد کرد تا خشنود شوی.
محمدمهدی فولادوند:
و به زودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى.
(أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَی)
۶ناصر مکارم شیرازی:
آيا او تو را يتيم نيافت و پناه داد؟!
حسین انصاریان:
آیا تو را یتیم نیافت، پس پناه داد؟
محمدمهدی فولادوند:
مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد؟
(وَ وَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَی)
۷ناصر مکارم شیرازی:
و تو را گمشده يافت و هدايت كرد،
حسین انصاریان:
و تو را بدون شریعت نیافت، پس به شریعت هدایت کرد؟
محمدمهدی فولادوند:
و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد،
(وَ وَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَی)
۸ناصر مکارم شیرازی:
و تو را نيازمند يافت و بى‌نياز نمود،
حسین انصاریان:
و تو را تهیدست نیافت، پس بی‌نیاز ساخت؟
محمدمهدی فولادوند:
و تو را تنگدست يافت و بى‌نياز گردانيد،
(فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ)
۹ناصر مکارم شیرازی:
حال كه چنين است يتيم را تحقير مكن،
حسین انصاریان:
و اما (به شکرانه این همه نعمت) یتیم را خوار و رانده مکن،
محمدمهدی فولادوند:
و اما (تو نيز به پاس نعمت ما) يتيم را ميازار،
(وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ)
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
و سائل را از خود مران،
حسین انصاریان:
و تهیدست حاجت خواه را (به بانگ زدن) از خود مران،
محمدمهدی فولادوند:
و گدا را مران،
(وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
و نعمت‌هاى پروردگارت را بازگو كن!
حسین انصاریان:
و نعمت‌های پروردگارت را بازگو کن.
محمدمهدی فولادوند:
و از نعمت پروردگار خويش (با مردم) سخن گوى،
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
آيا ما سينه تو را گشاده نساختيم،
حسین انصاریان:
آیا سینه‌ات را (به نوری از سوی خود) گشاده نکردیم؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا براى تو سينه‌ات را نگشاده‌ايم؟
(وَ وَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
و بار سنگينت را از دوش تو برنداشتيم؟!
حسین انصاریان:
و بار گرانت را فرو ننهادیم؟
محمدمهدی فولادوند:
و بار گرانت را از (دوش) تو برنداشتيم؟
(الَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
همان بارى كه سخت بر پشت تو سنگينى مى‌كرد.
حسین انصاریان:
همان بار گرانی که پشتت را شکست.
محمدمهدی فولادوند:
(بارى) كه (گويى) پشت تو را شكست.
(وَ رَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و آوازه تو را بلند ساختيم.
حسین انصاریان:
و آوازه‌ات را برایت بلند نکردیم؟
محمدمهدی فولادوند:
و نامت را براى تو بلند گردانيديم،
(فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا)
۵ناصر مکارم شیرازی:
آرى به يقين با سختى آسانى است.
حسین انصاریان:
پس بی‌تردید با دشواری آسانی است.
محمدمهدی فولادوند:
پس (بدان كه) با دشوارى آسانى است.
(إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا)
۶ناصر مکارم شیرازی:
مسلّماً با سختى آسانى است،
حسین انصاریان:
(آری) بی تردید با دشواری آسانی است.
محمدمهدی فولادوند:
آرى با دشوارى آسانى است.
(فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ)
۷ناصر مکارم شیرازی:
پس هنگامى كه از مهمّى فارغ مى‌شوى به مهمّ ديگرى پرداز،
حسین انصاریان:
پس هنگامی که (از کار بسیار مهم تبلیغ) فراغت می‌یابی، به عبادت و دعا بکوش،
محمدمهدی فولادوند:
پس چون فراغت يافتى به طاعت دركوش،
(وَ إِلَی رَبِّکَ فَارْغَبْ)
۸ناصر مکارم شیرازی:
و به سوى پروردگارت توجّه كن.
حسین انصاریان:
و مشتاقانه به سوی پروردگارت رو آور.
محمدمهدی فولادوند:
و با اشتياق به سوى پروردگارت روى آور.
