• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۹۲ قرآن کریم سوره اعلی و غاشیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا)

۱۶
ناصر مکارم شیرازی:
ولى شما زندگى دنيا را مقدّم مى‌داريد،
حسین انصاریان:
(ولی شما منکران لجوج به سوی راه رستگاری نمی‌روید) بلکه زندگی دنیا را (بر آن) ترجیح می‌دهید.
محمدمهدی فولادوند:
ليكن (شما) زندگى دنيا را بر مى‌گزينيد.



(وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ وَ أَبْقَی)

۱۷
ناصر مکارم شیرازی:
در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است.
حسین انصاریان:
در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است.
محمدمهدی فولادوند:
با آنكه (جهان) آخرت نيكوتر و پايدارتر است.



(إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَی)

۱۸
ناصر مکارم شیرازی:
اين دستورها در كتب آسمانى پيشين نيز آمده است،
حسین انصاریان:
همانا این (حقایق) در کتاب‌های آسمانی پیشین هست.
محمدمهدی فولادوند:
قطعا در صحيفه‌هاى گذشته اين (معنى) هست.



(صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَ مُوسَی)

۱۹
ناصر مکارم شیرازی:
در كتب ابراهيم و موسى.
حسین انصاریان:
(در) کتاب‌های ابراهیم و موسی.
محمدمهدی فولادوند:
صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى.


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)


ناصر مکارم شیرازی:
به‌ نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان

(هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ)

۱
ناصر مکارم شیرازی:
آيا داستان غاشيه (روزى كه وحشت آن همه را فرا مى‌گيرد) به تو رسيده است؟!
حسین انصاریان:
آیا خبر حادثه هولناکی که (همه انسان‌ها را از هر سو) فرا می‌گیرد، به تو رسیده است؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا خبر غاشيه به تو رسيده است؟



(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ)

۲
ناصر مکارم شیرازی:
چهره‌هايى در آن روز خاشع ذلّت بارند،
حسین انصاریان:
در آن روز چهره‌هایی زبون و شرمسارند؛
محمدمهدی فولادوند:
در آن روز چهره‌هايى زبونند،



(عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ)

۳
ناصر مکارم شیرازی:
پيوسته عمل كرده و خسته شده‌اند (و نتيجه‌اى نگرفته‌اند)،
حسین انصاریان:
(آنان که همواره در دنیا) کوشیده‌اند و خسته شده‌اند (و سرانجام سودی نیافته‌اند.)
محمدمهدی فولادوند:
كه تلاش كرده رنج (بيهوده) برده‌اند،



(تَصْلَی نَارًا حَامِیَةً)

۴
ناصر مکارم شیرازی:
آنها در آتش سوزان وارد مى‌گردند؛
حسین انصاریان:
در آتشی سوزان درآیند.
محمدمهدی فولادوند:
(ناچار) در آتشى سوزان درآيند.



(تُسْقَی مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ)

۵
ناصر مکارم شیرازی:
از چشمه‌اى بسيار داغ به آنان مى‌نوشانند؛
حسین انصاریان:
آنان را از چشمه‌ای بسیار داغ می‌نوشانند؛
محمدمهدی فولادوند:
از چشمه‌اى داغ نوشانيده شوند،



(لَّیْسَ لَهُم طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ)

۶
ناصر مکارم شیرازی:
غذايى جز از ضريع (گياهى نامطبوع‌) ندارند؛
حسین انصاریان:
برای آنان طعامی جز خار خشک و زهرآگین وجود ندارد.
محمدمهدی فولادوند:
خوراكى جز خار خشک ندارند.



(لَا یُسْمِنُ وَ لَا یُغْنِی مِن جُوعٍ)

۷
ناصر مکارم شیرازی:
كه نه آنها را فربه مى‌كند و نه از گرسنگى مى‌رهاند.
حسین انصاریان:
که نه فربه می‌کند و نه از گرسنگی بی‌نیاز می‌نماید.
محمدمهدی فولادوند:
(كه) نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد.



(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ)

۸
ناصر مکارم شیرازی:
چهره‌هايى در آن روز شادابند،
حسین انصاریان:
در آن روز چهره‌هایی شاداب و باطراوت‌اند.
محمدمهدی فولادوند:
در آن روز چهره‌هايى شادابند.



(لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ)

۹
ناصر مکارم شیرازی:
و از سعى و تلاش خود خشنودند،
حسین انصاریان:
از تلاش و کوشش خود خشنودند،
محمدمهدی فولادوند:
از كوشش خود خشنودند،



(فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ)

۱۰
ناصر مکارم شیرازی:
در بهشتى عالى جاى دارند،
حسین انصاریان:
در بهشتی برین‌اند،
محمدمهدی فولادوند:
در بهشت برين‌اند،



(لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً)

۱۱
ناصر مکارم شیرازی:
كه در آن سخن بيهوده‌اى نمى‌شنوند.
حسین انصاریان:
در آنجا سخن لغو و بیهوده نشنوند.
محمدمهدی فولادوند:
سخن بيهوده‌اى در آنجا نشنوند.



(فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ)

۱۲
ناصر مکارم شیرازی:
در آن چشمه‌اى جارى است،
حسین انصاریان:
در آن چشمه‌ای روان است،
محمدمهدی فولادوند:
در آن چشمه‌اى روان باشد.



(فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ)

۱۳
ناصر مکارم شیرازی:
در آن تخت‌هاى زيباى بلندى است،
حسین انصاریان:
(و) در آنجا تخت‌هایی بلند و با ارزش قرار دارد،
محمدمهدی فولادوند:
تخت‌هايى بلند در آنجاست،



(وَ أَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ)

۱۴
ناصر مکارم شیرازی:
و قدح‌هايى از شراب طهور نهاده شده،
حسین انصاریان:
و (در کنار چشمه‌هایش) قدح‌ها نهاده شده است،
محمدمهدی فولادوند:
و قدح‌هايى نهاده شده،



(وَ نَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ)

۱۵
ناصر مکارم شیرازی:
و بالش‌ها و پشتی‌هايى كه در كنار هم چيده شده،
حسین انصاریان:
و (دیگر از نعمت‌هایش) بالش‌هایی پهلوی هم چیده (برای تکیه زدن بهشتی‌ها) ست،
محمدمهدی فولادوند:
و بالش‌هايى پهلوى هم (چيده)،



(وَ زَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ)

۱۶
ناصر مکارم شیرازی:
و فرش‌هاى فاخر گسترده.
حسین انصاریان:
و فرش‌هایی زربافت و گسترده (که روی آن می‌نشینند.)
محمدمهدی فولادوند:
و فرش‌هايى (زربفت) گسترده،



(أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ)

۱۷
ناصر مکارم شیرازی:
آيا آنان به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده است؟!
حسین انصاریان:
آیا با تأمل به شتر نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده؟



(وَ إِلَی السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ)

۱۸
ناصر مکارم شیرازی:
و به آسمان كه چگونه برافراشته شده؟!
حسین انصاریان:
و به آسمان که چگونه بر افراشته شده؟
محمدمهدی فولادوند:
و به آسمان كه چگونه برافراشته شده؟



(وَ إِلَی الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ)

۱۹
ناصر مکارم شیرازی:
و به كوه‌ها كه چگونه در جاى خود نصب گرديده؟!
حسین انصاریان:
و به کوه‌ها که چگونه در جای خود نصب شده؟
محمدمهدی فولادوند:
و به كوه‌ها كه چگونه برپا داشته شده؟



(وَ إِلَی الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ)

۲۰
ناصر مکارم شیرازی:
و به زمين كه چگونه گسترده و هموار گشته است؟!
حسین انصاریان:
و به زمین که چگونه گسترده شده؟
محمدمهدی فولادوند:
و به زمين كه چگونه گسترده شده است؟



(فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ)

۲۱
ناصر مکارم شیرازی:
پس تذكّر ده كه تو فقط تذكّر دهنده‌اى!
حسین انصاریان:
پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده‌ای؛
محمدمهدی فولادوند:
پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‌اى،



(لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ)

۲۲
ناصر مکارم شیرازی:
تو بر آنان سلطه ندارى كه مجبورشان به ايمان كنى،
حسین انصاریان:
تو بر آنان مسلط نیستی (که به قبول ایمان مجبورشان کنی،)
محمدمهدی فولادوند:
بر آنان تسلطى ندارى،



(إِلَّا مَن تَوَلَّی وَ کَفَرَ)

۲۳
ناصر مکارم شیرازی:
و تذكر براى همه سود بخش است مگر كسى كه پشت كند و كافر شود،
حسین انصاریان:
ولی کسی که (به دنبال تذکر پی در پی) روی گردانید و کفر ورزید.
محمدمهدی فولادوند:
مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد.



(فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ)

۲۴
ناصر مکارم شیرازی:
كه خداوند او را به بزرگ‌ترين عذاب، مجازات مى‌كند!
حسین انصاریان:
پس خدا او را به عذاب بزرگ‌تر عذاب خواهد کرد.
محمدمهدی فولادوند:
كه خدا او را به آن عذاب بزرگ‌تر عذاب كند.



(إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ)

۲۵
ناصر مکارم شیرازی:
به يقين بازگشت همه آنان به سوى ماست،
حسین انصاریان:
قطعاً بازگشت آنان به سوی ماست.
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت بازگشت آنان به سوى ماست.



(ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ)

۲۶
ناصر مکارم شیرازی:
و به يقين حسابشان نيز با ماست.
حسین انصاریان:
آن‌گاه بی تردید حسابشان بر عهده ماست.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه حساب (خواستن از) آنان به عهده ماست.





جعبه ابزار