گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
۞ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(إِذَا السَّمَاءانفَطَرَتْ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
آن زمان كه كرات آسمان از هم شكافته شود،
حسین انصاریان:
هنگامی که آسمان بشکافد،
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد،
(وَ إِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
و آن زمان كه ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند،
حسین انصاریان:
و هنگامی که ستارگان پراکنده شوند،
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه اختران پراكنده شوند،
(وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
و آن زمان كه درياها به هم بپيوندند،
حسین انصاریان:
و هنگامی که دریاها شکافته شوند (و به هم بپیوندند)،
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند،
(وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و آن زمان كه قبرها زير و رو گردد، و مردگان خارج شوند.
حسین انصاریان:
و هنگامی که قبرها زیر و رو شوند،
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند،
(عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
در آن زمان هر كس آنچه را از پيش و پشت سر فرستاده مىداند.
حسین انصاریان:
هرکسی آنچه را (از خیر و شر) پیش فرستاده و باز پس نهاده بداند.
محمدمهدی فولادوند:
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند.
(یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
اى انسان! چه چيز تو رادر برابر پروردگار كريمت مغرور ساخته است؟!
حسین انصاریان:
ای انسان! چه چیزی تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟
محمدمهدی فولادوند:
اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟
(الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ)
۷ناصر مکارم شیرازی:
همان كسى كه تو را آفريد و منظم ساخت و اعتدال بخشيد،
حسین انصاریان:
همان کسی که تو را آفرید و اندامت را درست و نیکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد،
محمدمهدی فولادوند:
همان كس كه تو را آفريد و (اندام) تو را درست كرد و (آنگاه) تو را سامان بخشيد،
(فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ)
۸ناصر مکارم شیرازی:
و در هر صورتى كه خواست تو را تركيب نمود.
حسین انصاریان:
و تو را در هر نقش و صورتی که خواست ترکیب کرد.
محمدمهدی فولادوند:
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد.
(کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ)
۹ناصر مکارم شیرازی:
آرى هرگز آن گونه كه شما مىپنداريد نيست؛ بلكه شما روز جزا را منكريد.
حسین انصاریان:
این چنین نیست (که سبب ارتکاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگواری پروردگار باشد)، بلکه روز جزا را تکذیب میکنید (و با این تکذیب، راه گناه را به روی خود باز مینمایید،)
محمدمهدی فولادوند:
با اين همه شما منكر (روز) جزاييد.
(وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ)
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
به يقين نگاهبانانى بر شما گمارده شده،
حسین انصاریان:
و بی تردید بر شما نگهبانانی گماشتهاند،
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا بر شما نگهبانانى (گماشته شده)اند،
(کِرَامًا کَاتِبِینَ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
والا مقام و نويسنده (اعمال نيک و بد شما)،
حسین انصاریان:
بزرگوارانی نویسنده،
محمدمهدی فولادوند:
(فرشتگان) بزرگوارى كه نويسندگان (اعمال شما) هستند،
(یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ)
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
كه مىدانند شما چه مىكنيد.
حسین انصاریان:
که آنچه را (از خیر و شر) انجام میدهید، میدانند (و ضبط میکنند.)
محمدمهدی فولادوند:
آنچه را مىكنيد مىدانند.
(إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ)
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
به يقين در آن روز نيكان در بهشت پر نعمتند.
حسین انصاریان:
به یقین نیکان در نعمت فراوانی قرار دارند.
محمدمهدی فولادوند:
قطعا نيكان به بهشت اندرند.
(وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
و بدكاران در دوزخند،
حسین انصاریان:
و مسلماً گناهکاران در دوزخاند،
محمدمهدی فولادوند:
و بیشک بدكاران در دوزخند،
(یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
روز جزا وارد آن مىشوند و مىسوزند،
حسین انصاریان:
(که) روز پاداش در آن درآیند،
محمدمهدی فولادوند:
روز جزا در آنجا درآيند،
(وَ مَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند!
حسین انصاریان:
و آنان از دوزخ غایب نمیشوند.
محمدمهدی فولادوند:
و از آن (عذاب) دور نخواهند بود.
(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
تو چه مىدانى روز جزا چيست؟!
حسین انصاریان:
و تو چه میدانی روز جزا چیست؟
محمدمهدی فولادوند:
و تو چه دانى كه چيست روز جزا؟
(ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
باز چه مىدانى روز جزا چيست؟!
حسین انصاریان:
باز چه میدانی روز جزا چیست؟
محمدمهدی فولادوند:
باز چه دانى كه چيست روز جزا؟
(یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئًا وَ الْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ)
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
روزى است كه هيچ كس قادر بر انجام كارى به سود ديگرى نيست، و همه امور در آن روز از آنِ خداست!
حسین انصاریان:
روزی که کسی از کسی چیزی از عذاب را دفع نمیکند، و در آن روز، فرمان و حکم ویژه خداست.
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
واى بر كمفروشان!
حسین انصاریان:
وای بر کمفروشان!
محمدمهدی فولادوند:
واى بر كمفروشان!
(الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
آنان كه وقتى براى خود چيزى از مردم با پيمانه مىگيرند، حق خود را بطور كامل دريافت مىدارند؛
حسین انصاریان:
آنان که چون از مردم کالایی را با پیمانه و وزن میستانند، تمام و کامل میستانند،
محمدمهدی فولادوند:
كه چون از مردم پيمانه ستانند تمام ستانند،
(وَ إِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
ولى هنگامى كه براى ديگران پيمانه يا وزن مىكنند، كم مىگذارند.
حسین انصاریان:
و چون برای آنان پیمانه و وزن کنند، کم میدهند.
محمدمهدی فولادوند:
و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند به ايشان كم دهند.
(أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
آيا آنها گمان نمىكنند كه برانگيخته مىشوند،
حسین انصاریان:
آیا اینان یقین ندارند که حتماً بر انگیخته میشوند؟
محمدمهدی فولادوند:
مگر آنان گمان نمىدارند كه برانگيخته خواهند شد؟
(لِیَوْمٍ عَظِیمٍ)
۵ناصر مکارم شیرازی:
در روزى بزرگ؟!
حسین انصاریان:
برای روزی بزرگ،
محمدمهدی فولادوند:
(در) روزى بزرگ،
(یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مىايستند.
حسین انصاریان:
روزی که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پا میایستند.
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند.