• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۸۲ قرآن کریم سوره نباء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




۞۞

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)


ناصر مکارم شیرازی:
به‌ نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان

(عَمَّ یَتَسَاءلُونَ)

۱
ناصر مکارم شیرازی:
آن‌ها از چه چیز از یکدیگر سؤال مى‌کنند؟!
حسین انصاریان:
درباره چه چیز از یکدیگر می‌پرسند؟
محمدمهدی فولادوند:
درباره چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟



(عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ)

۲
ناصر مکارم شیرازی:
از خبر بزرگ و پر اهمیّت (رستاخیز)!
حسین انصاریان:
از آن خبر بزرگ (قیامت کبری)!
محمدمهدی فولادوند:
از آن خبر بزرگ!



(الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ)

۳
ناصر مکارم شیرازی:
که پیوسته در آن اختلاف دارند
حسین انصاریان:
که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند (که واقع می شود یا نه؟)
محمدمهدی فولادوند:
كه در باره آن با هم اختلاف دارند.



(کَلَّا سَیَعْلَمُونَ)

۴
ناصر مکارم شیرازی:
چنین نیست (که آنها فکر مى‌کنند)، به زودى خواهند دانست.
حسین انصاریان:
نه چنین است (که می‌پندارند) به زودی (به حتمی بودن وقوع آن) آگاه خواهند شد.
محمدمهدی فولادوند:
نه چنان است به زودى خواهند دانست.



(ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ)

۵
ناصر مکارم شیرازی:
باز هم چنین نیست (که آنها مى‌پندارند)، به زودى مى‌دانند (که قیامت حق است)!
حسین انصاریان:
باز هم نه چنین است (که می‌پندارند) به زودی (به حتمی بودن وقوع آن) آگاه خواهند شد.
محمدمهدی فولادوند:
باز هم نه چنان است به زودى خواهند دانست.



(أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا)

۶
ناصر مکارم شیرازی:
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!
حسین انصاریان:
آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا زمين را گهواره‌اى نگردانيديم؟



(وَ الْجِبَالَ أَوْتَادًا)

۷
ناصر مکارم شیرازی:
و کوه‌ها را میخ‌هایى (براى زمین)؟!
حسین انصاریان:
و کوه‌ها را میخ‌هایی (برای استواری آن؟)
محمدمهدی فولادوند:
و كوه‌ها را (چون) ميخ‌هايى (نگذاشتيم)؟



(وَ خَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا)

۸
ناصر مکارم شیرازی:
و شما را به صورت زوج‌ها آفریدیم!
حسین انصاریان:
و شما را جفت‌هایی (به صورت نر و ماده) آفریدیم،
محمدمهدی فولادوند:
و شما را جفت آفريديم،



(وَ جَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا)

۹
ناصر مکارم شیرازی:
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،
حسین انصاریان:
و خوابتان را مایه استراحت و آرامش (و تمدّد اعصاب) قرار دادیم،
محمدمهدی فولادوند:
و خواب شما را (مايه) آسايش گردانيديم،



(وَ جَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا)

۱۰
ناصر مکارم شیرازی:
و شب را پوششى (براى شما)،
حسین انصاریان:
و شب راپوششی،
محمدمهدی فولادوند:
و شب را (براى شما) پوششى قرار داديم.



(وَ جَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا)

۱۱
ناصر مکارم شیرازی:
و روز را وسیله‌اى براى زندگى و معاش.
حسین انصاریان:
و روز را وسیله معاش مقرّر کردیم؛
محمدمهدی فولادوند:
و روز را (براى) معاش (شما) نهاديم.



(وَ بَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادً ا)

۱۲
ناصر مکارم شیرازی:
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم.
حسین انصاریان:
و بر فرازتان هفت آسمان استوار بنا نهادیم،
محمدمهدی فولادوند:
و بر فراز شما هفت (آسمان) استوار بنا كرديم،



(وَ جَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا)

۱۳
ناصر مکارم شیرازی:
و چراغى روشن و حرارت بخش آفریدیم!
حسین انصاریان:
و چراغی روشن و حرارت‌زا پدید آوردیم،
محمدمهدی فولادوند:
و چراغى فروزان گذارديم،



(وَ أَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا)

۱۴
ناصر مکارم شیرازی:
و از ابرهاى باران‌زا آبى فراوان نازل کردیم.
حسین انصاریان:
و از ابرهای متراکم و باران‌زا آبی ریزان نازل کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم.



(لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَبَاتًا)

۱۵
ناصر مکارم شیرازی:
تا به وسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،
حسین انصاریان:
تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم،
محمدمهدی فولادوند:
تا بدان دانه و گياه برويانيم،



(وَ جَنَّاتٍ أَلْفَافًا)

ا۱۶
ناصر مکارم شیرازی:
و باغ‌هایى پر درخت.
حسین انصاریان:
و باغ‌هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم.
محمدمهدی فولادوند:
و باغ‌هاى در هم پيچيده و انبوه.



(إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا)

۱۷
ناصر مکارم شیرازی:
(آرى) روز جدایى (حق از باطل)، میعاد همگان است!
حسین انصاریان:
بی‌تردید روز داوری وعده گاه است.
محمدمهدی فولادوند:
قطعا وعدگاه (ما با شما) روز داورى است.



(یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا)

۱۸
ناصر مکارم شیرازی:
روزى که در «صور» دمیده مى‌شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‌آیید.
حسین انصاریان:
روزی که در صور می‌دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر می‌آیید،
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد،



(وَ فُتِحَتِ السَّمَاء فَکَانَتْ أَبْوَابًا)

۱۹
ناصر مکارم شیرازی:
و آسمان گشوده مى‌شود و به صورت درهاى متعددى در مى‌آید.
حسین انصاریان:
و آسمان گشوده می‌شود، پس به صورت درهایی در می‌آید.
محمدمهدی فولادوند:
و آسمان گشوده و درهايى (پديد) شود.




(وَ سُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا)

۲۰
ناصر مکارم شیرازی:
و کوه‌ها به حرکت در مى‌آید (و متلاشى مى‌شود) و به صورت سرابى خواهد شد.
حسین انصاریان:
و کوه‌ها را (از جای خود) روان کنند و سرابی شوند!
محمدمهدی فولادوند:
و كوه‌ها را روان كنند و (چون) سرابى گردند.



(إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا)

۲۱
ناصر مکارم شیرازی:
به یقین (در آن روز) جهنم کمین‌گاهى است بزرگ،
حسین انصاریان:
بی تردید دوزخ کمین‌گاه است.
محمدمهدی فولادوند:
(آرى) جهنم (از دير باز) كمينگاهى بوده.



(لِلْطَّاغِینَ مَآبًا)

۲۲
ناصر مکارم شیرازی:
و محل بازگشتى براى طغیانگران.
حسین انصاریان:
جایگاه بازگشت برای سرکشان و طاغیان است.
محمدمهدی فولادوند:
(كه) براى سركشان بازگشتگاهى است.



(لَابِثِینَ فِیهَاأَحْقَابًا)

۲۳
ناصر مکارم شیرازی:
مدت‌هاى طولانى در آن مى‌مانند.
حسین انصاریان:
روزگاری دراز در آن بمانند.
محمدمهدی فولادوند:
روزگارى دراز در آن درنگ كنند.



(لَّایَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَ لَا شَرَابًا)

۲۴
ناصر مکارم شیرازی:
در آن جا نه چیز خنکى مى‌چشند و نه نوشیدنى گوارایى،
حسین انصاریان:
در آنجا نه (آب) خنکی می‌چشند و نه آشامیدنی (باب طبع)،
محمدمهدی فولادوند:
در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى،



(إِلَّا حَمِیمًا وَ غَسَّاقًا)

۲۵
ناصر مکارم شیرازی:
جز آبى سوزان و مایعى از چرک و خون.
حسین انصاریان:
مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه‌ای (از بدن دوزخیان).
محمدمهدی فولادوند:
جز آب جوشان و چركابه‌اى.



(جَزَاء وِفَاقًا)

۲۶
ناصر مکارم شیرازی:
این مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان).
حسین انصاریان:
پاداشی است مناسب (اعمالشان.)
محمدمهدی فولادوند:
كيفرى مناسب (با جرم آن‌ها).



(إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا)

۲۷
ناصر مکارم شیرازی:
چرا که آنها هیچ امیدى به حساب نداشتند،
حسین انصاریان:
اینان بودند که به (روز) حساب امیدی نداشتند،
محمدمهدی فولادوند:
آنان بودند كه به (روز) حساب اميد نداشتند،



(وَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا)

۲۸
ناصر مکارم شیرازی:
و آیات ما را به طور کامل تکذیب کردند.
حسین انصاریان:
و آیات ما را به شدت و با همه وجود انکار می‌کردند.
محمدمهدی فولادوند:
و آيات ما را سخت تكذيب می‌کردند.



(وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا)

۲۹
ناصر مکارم شیرازی:
و ما همه چیز را در کتابى شمارش و ثبت کرده‌ایم.
حسین انصاریان:
و (ما) همه چیز را (از خوبی و بدی آنان) برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده‌ایم.
محمدمهدی فولادوند:
و حال آنكه هر چيزى را برشمرده (به صورت) كتابى در آورده‌ايم.



(فَذُوقُوا فَلَن نَّزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا)

ا۳۰
ناصر مکارم شیرازی:
پس (به آنان گفته مى‌شود) بچشید که چیزى جز عذاب بر شما نمى‌افزاییم!
حسین انصاریان:
[در قیامت به آنان می‌گوییم) پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم.
محمدمهدی فولادوند:
پس بچشيد كه جز عذاب هرگز (چيزى) بر شما نمى‌افزاييم.





جعبه ابزار