صفحه ۵۷ قرآن کریم سوره آل عمران

پروردگارا! به آنچه نازل کرده اى، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروى نمودیم; ما را در زمره گواهان قرار ده.»

پروردگارا ما به كتابى كه فرستادى ايمان آورده و از رسول تو پيروى كرديم، نام ما را در صحيفه اهل يقين ثبت فرما.

پروردگارا! به آنچه نازل کردی ایمان آوردیم و از این پیامبر پیروی کردیم؛ پس ما را در زمره گواهان (که پیامبران تواند) بنویس.

پروردگارا به آنچه نازل كردى گرويديم و فرستاده(ات) را پيروى كرديم پس ما را در زمره گواهان بنويس.

و (یهود و دشمنان مسیح، براى نابودى او و آیینش) توطئه کردند; و خداوند (براى حفظ او و آیینش،) تدبیر نمود; و خداوند، بهترین تدبیر کنندگان است.

يهود با خدا مكر كردند و خدا هم در مقابل با آنها مكر كرد، و خدا از همه بهتر تواند مكر كرد.

و (کافران از بنی اسرائیل درباره عیسی و آیینش) نیرنگ زدند، و خدا هم جزای نیرنگشان را داد؛ و خدا بهترین جزا دهنده نیرنگ زنندگان است.

و (دشمنان) مكر ورزيدند و خدا (در پاسخشان) مكر در ميان آورد و خداوند بهترين مكرانگيزان است.

(به یاد آورید) هنگامى را که خدا فرمود «اى عیسى! من تو را برمى گیرم و به سوى خود، بالا مى‌رم و تو را از کسانى که کافر شدند، پاک (و دور) مى سازم; و کسانى را که از تو پیروى کردند، تا روز رستاخیز، برتر از کسانى که کافر شدند، قرار مى‌دهم; سپس بازگشت شما به سوى من است و (آنگاه) در میان شما، در آنچه اختلاف داشتید، داورى مى کنم.

(به ياد آر) وقتى كه خدا فرمود اى عيسى، همانا من (روح) تو را قبض نموده و به سوى (آسمان قرب) خود بالا برم و تو را پاک و منزّه از (معاشرت و آلايش) كافران گردانم و پيروان تو را بر كافران تا روز قيامت برترى دهم، آن گاه بازگشت شما به سوى من خواهد بود، پس (به حق) حكم كنم در آنچه بر سر آن با هم به نزاع بر مى‌خاستيد.

(یاد کنید) هنگامی که خدا فرمود ای عیسی! من تو را (از روی زمین و از میان مردم) بر می‌گیرم، و به سوی خود بالا می‌برم، و از بودن در میان اجتماع آلوده کافران پاک می‌کنم، و آنان را که از تو پیروی کردند تا روز قیامت برتر از کسانی که کافر شدند قرار می‌دهم؛ سپس بازگشت شما به سوی من است، و در میان شما در آنچه با هم اختلاف داشتید (به حقّ و عدالت) داوری می‌کنم؛

(ياد كن) هنگامى را كه خدا گفت اى عيسى من تو را برگرفته و به سوى خويش بالا مى‌برم و تو را از (آلايش) كسانى كه كفر ورزيده‌اند پاک مى‌گردانم و تا روز رستاخيز كسانى را كه از تو پيروى كرده‌اند فوق كسانى كه كافر شده‌اند قرار خواهم داد آنگاه فرجام شما به سوى من است پس در آنچه بر سر آن اختلاف می‌کرديد ميان شما داورى خواهم كرد.

امّا کسانى که کافر شدند، (و با شناخت حق، آن را انکار کردند،) آنان را در دنیا و آخرت، با عذاب دردناکى مجازات خواهم کرد; و براى آنها، هیچ یاورى نیست.

پس آن گروهى را كه كافر شدند به عذابى سخت در دنيا و آخرت معذّب گردانم، و (براى نجاتشان) هيچ كس به آنها مدد و يارى نخواهد كرد.

اما کسانی که کافر شدند، آنان را در دنیا و آخرت به عذابی سخت شکنجه می‌کنم و برای آنان هیچ یاوری نخواهد بود؛

اما كسانى كه كفر ورزيدند در دنيا و آخرت به سختى عذابشان كنم و ياورانى نخواهند داشت.

امّا کسانى که ایمان آوردند، و کارهاى شایسته انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد; و خداوند، ستمکاران را دوست نمى دارد.»

اما آنان كه ايمان آورده و نيكوكار شدند، خدا اجر تمام و كامل به آنها عطا كند، و خدا هرگز ستمكاران را دوست نمى‌دارد.

و اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، خدا پاداششان را به طور کامل می‌دهد؛ و خدا ستمکاران را (که به دین کافر شدند، یا از دین فقط به اسم آن قناعت کردند) دوست ندارد.

و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند (خداوند) مزدشان را به تمامى به آنان مى‌دهد و خداوند بيدادگران را دوست نمى‌دارد.

اینها را که بر تو مى‌خوانیم، از نشانه‌ها(ى حقّانیّت تو) و یادآورى حکیمانه است.

اين سخنان كه بر تو مى‌خوانيم از آيات الهى و ذكر حكمت آموز است.

این داستان‌هایی که بر تو می‌خوانیم از آیات (الهی) و پندهای حکیمانه است.

اينهاست كه ما آن را از آيات و قرآن حكمت‌ آميز بر تو مى‌خوانيم.

مَثَل (خلقت) عیسى در نزد خدا، همچون آدم است; که او را از خاک آفرید، و سپس به او فرمود «موجود باش!» و (بى درنگ) موجود شد. (بنابراین، ولادت عیسى بدون پدر، هرگز دلیل بر الوهیّت او نیست.)

همانا مثل (خلقت) عيسى به امر خدا مثل خلقت آدم است كه او را از خاك بساخت، سپس بدان خاک گفت (بشرى به حد كمال) باش، همان دم چنان گشت.

قطعاً داستان عیسی نزد خدا (از نظر چگونگی آفرینش) مانند داستان آدم است که (پیکر) او را از خاک آفرید، سپس به او فرمود (موجود زنده) باش؛ پس بی درنگ (موجود زنده) شد.

در واقع مثل عيسى نزد خدا همچون مثل (خلقت) آدم است (كه) او را از خاك آفريد سپس بدو گفت باش پس وجود يافت.

اینها حقیقتى است از جانب پروردگار تو; بنابراین، از تردید کنندگان مباش.

سخن حق همان است كه از جانب خدا به تو رسيد، مبادا هيچ گاه در آن شک كنى!

حق از (ناحیه) پروردگار توست؛ بنابراین از تردیدکنندگان مباش.

(آنچه درباره عيسى گفته شد) حق (و) از جانب پروردگار تو است پس از ترديدكنندگان مباش.

هر گاه بعد از علم و دانشى که به تو رسیده، (باز) کسانى درباره مسیح با تو به ستیز برخیزند، بگو «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما نیز فرزندان خود را; ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما نیز زنان خود را; ما از نفوس خود (و کسى که همچون جان ماست) دعوت کنیم، شما نیز از نفوس خود; آنگاه مباهله (و نفرین) کنیم; و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»

پس هر كس با تو درباره عيسى در مقام مجادله برآيد بعد از آنكه به احوال او آگاهى يافتى، بگو بياييد ما و شما فرزندان و زنان و كسانى را كه به منزله خودمان هستند بخوانيم، سپس به مباهله برخيزيم (در حق يكديگر نفرين كنيم) تا دروغگويان (و كافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازيم.

پس هر که با تو درباره او (عیسی) پس از آنکه بر تو (به واسطه وحی، نسبت به احوال وی) علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

پس هر كه در اين (باره) پس از دانشى كه تو را (حاصل) آمده با تو محاجه كند بگو بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خويشان نزديک و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم سپس مباهله كنيم و لعنت‌ خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.