گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ)
۴۸ناصر مکارم شیرازی:
از این رو شفاعت شفاعت‌کنندگان به حال آنها سودى نمى‌بخشد.
حسین انصاریان:
پس آنان را شفاعت شفیعان سودی نمی‌دهد؛
محمدمهدی فولادوند:
از اين رو شفاعت شفاعت‌كنندگان به حال آنها سودى نمى‌بخشد.
(فَمَا لَهُم عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ)
۴۹ناصر مکارم شیرازی:
چرا آنها از تذکّر روى گردانند؟!
حسین انصاریان:
آنان را چه شده که از تذکر و هشدار روی گردانند؟
محمدمهدی فولادوند:
چرا آنها از تذكر روى گردانند؟
(کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ)
۵۰ناصر مکارم شیرازی:
گویى گورخرانى رمیده‌اند،
حسین انصاریان:
گویی گورخرانی وحشی و رمیده‌اند،
محمدمهدی فولادوند:
گويى گورخرانى رميده‌اند،
(فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ)
۵۱ناصر مکارم شیرازی:
که از (مقابل) شیرى فرار کرده‌اند!
حسین انصاریان:
که از (چنگال) شیری گریخته‌اند؛
محمدمهدی فولادوند:
كه از مقابل شيرى فرار كرده‌اند!
(بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُؤْتَیٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌اى (از سوى خدا) به او داده شود.
حسین انصاریان:
بلکه هر کدام از آنان توقع دارد نامه‌هایی سرگشاده (از سوی خدا) دریافت دارد!
محمدمهدی فولادوند:
بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌اى از سوى خدا براى او فرستاده شود.
(کَلَّا ۖ بَل لَّا یَخَافُونَ الْآخِرَةَ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
هرگز چنین نیست (که آنان مى‌گویند،) بلکه آنها از آخرت نمى‌ترسند،
حسین انصاریان:
این چنین نیست (که علت فرارشان از دین برای دریافت نکردن نامه باشد) بلکه (فرارشان برای این است که) از آخرت نمی‌ترسند؛
محمدمهدی فولادوند:
چنين نيست كه آنان مى‌گويند بلكه آنها از آخرت نمى‌ترسند.
(کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
هرگز چنین نیست (که آنها مى‌گویند) آن (قرآن) یک تذکر و یادآورى است.
حسین انصاریان:
این چنین نیست (که نامه سرگشاده ای از سوی ما به آنان رسد)، بلکه بی تردید این قرآن تذکر و هشداری است (که برای جهانیان کافی است.)
محمدمهدی فولادوند:
چنين نيست كه آنها مى‌گويند آن قرآن يک تذكر و يادآورى است.
(فَمَن شَاءَ ذَکَرَهُ)
۵۵ناصر مکارم شیرازی:
و کسانى که بخواهند از آن پند مى‌گیرند;
حسین انصاریان:
پس هرکه بخواهد از آن پند گیرد،
محمدمهدی فولادوند:
هر كس بخواهد از آن پند مى‌گيرد،
(وَ مَا یَذْکُرُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَیٰ وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ)
۵۶ناصر مکارم شیرازی:
و آنها پند نمى‌گیرند مگر این که خدا بخواهد; او اهل تقوا و اهل آمرزش است (و به هر کس آنچه لایق باشد مى‌دهد).
حسین انصاریان:
و از آن پند نمی‌گیرند مگر آنکه خدا بخواهد، او سزاوار است که از وی پروا کنند، و سزاوار است که به آمرزشش امید بندند.
محمدمهدی فولادوند:
و هيچ كس پند نمى‌گيرد مگر اينكه خدا بخواهد او اهل تقوا و اهل آمرزش است.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(لَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ)
۱ناصر مکارم شیرازی:
سوگند به روز قیامت،
حسین انصاریان:
به روز قیامت سوگند می‌خورم،
محمدمهدی فولادوند:
سوگند به روز قيامت،
(وَ لَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ)
۲ناصر مکارم شیرازی:
و سوگند به نفس ملامتگر (و وجدان بیدار که رستاخیز حق است)!
حسین انصاریان:
و به نفس سرزنش‌گر قسم می‌خورم.
محمدمهدی فولادوند:
و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است.
(أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ)
۳ناصر مکارم شیرازی:
آیا انسان مى‌پندارد که هرگز استخوان‌هاى او را جمع نخواهیم کرد؟!
حسین انصاریان:
آیا انسان گمان می‌کند که ما هرگز استخوان‌هایش را جمع نخواهیم کرد؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا انسان مى‌پندارد كه هرگز استخوان‌هاى او را جمع نخواهيم كرد؟
(بَلَیٰ قَادِرِینَ عَلَیٰ أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ)
۴ناصر مکارم شیرازی:
آرى قادریم که (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب کنیم.
حسین انصاریان:
چرا در حالی که تواناییم که (خطوط) سر انگشتانش را درست و نیکو بازسازی کنیم،
محمدمهدی فولادوند:
آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم.
(بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ )
۵ناصر مکارم شیرازی:
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او مى‌خواهد (آزادانه) در تمام عمر گناه کند.
حسین انصاریان:
(نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد) بلکه انسان می‌خواهد (با دست و پا زدن در شک و تردید) فرارویش را (از اعتقاد به قیامت که بازدارنده‌ای قوی است) باز کند (تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!)
محمدمهدی فولادوند:
انسان شک در معاد ندارد بلكه او مى‌خواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت در تمام عمر گناه كند.
(یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ)
۶ناصر مکارم شیرازی:
(از این رو) مى‌پرسد «روز قیامت کى خواهد بود»؟!
حسین انصاریان:
(با حالتی آمیخته با تردید) می‌پرسد روز قیامت چه وقت است؟
محمدمهدی فولادوند:
از اين‌رو مى‌پرسد قيامت كى خواهد بود؟
(فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ)
۷ناصر مکارم شیرازی:
(بگو) در آن هنگام که چشم‌ها از شدّت وحشت خیره گردد،
حسین انصاریان:
پس هنگامی (است) که چشم (از سختی و هولناکی آن) خیره شود،
محمدمهدی فولادوند:
بگو در آن هنگام كه چشم‌ها از شدت وحشت به گردش در آيد،
(وَ خَسَفَ الْقَمَرُ)
۸ناصر مکارم شیرازی:
و ماه بى نور شود،
حسین انصاریان:
و ماه تاریک و بی نور گردد،
محمدمهدی فولادوند:
و ماه بى نور گردد،
(وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ)
۹ناصر مکارم شیرازی:
و خورشید و ماه با هم جمع شوند،
حسین انصاریان:
و خورشید و ماه به هم جمع شوند.
محمدمهدی فولادوند:
و خورشيد و ماه يک جا جمع شوند.
(یَقُولُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ)
۱۰ناصر مکارم شیرازی:
آن روز انسان مى‌گوید «راه فرار کجاست؟!»
حسین انصاریان:
آن روز انسان گوید گریزگاه کجاست؟
محمدمهدی فولادوند:
آن روز انسان مى‌گويد راه فرار كجاست؟
(کَلَّا لَا وَزَرَ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
هرگز چنین نیست، (راه فرار و) پناهگاهى وجود ندارد!
حسین انصاریان:
این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد.
محمدمهدی فولادوند:
هرگز چنين نيست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد.
(إِلَیٰ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ)
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
آن روز قرارگاه نهایى تنها به سوى پروردگار تو است;
حسین انصاریان:
آن روز قرارگاه (نهایی) فقط به سوی پروردگار توست.
محمدمهدی فولادوند:
آن روز قرارگاه نهايى تنها به سوى پروردگار تو است.
(یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَ أَخَّرَ)
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
و در آن روز انسان را از آنچه که از پیش و پشت سر فرستاده آگاه مى کنند.
حسین انصاریان:
آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می‌کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى كنند.
(بَلِ الْإِنسَانُ عَلَیٰ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
بلکه انسان از وضع خویش آگاه است،
حسین انصاریان:
بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست.
محمدمهدی فولادوند:
بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است.
(وَ لَوْ أَلْقَیٰ مَعَاذِیرَهُ)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
هرچند (در ظاهر) براى خود عذرهایى بتراشد.
حسین انصاریان:
و هر چند (برای توجیه گناهانش) بهانه‌ها بتراشد.
محمدمهدی فولادوند:
هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد.
(لَا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
(هنگام نزول وحى) زبانت را به خاطر عجله براى خواندن آن حرکت مده،
حسین انصاریان:
(پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل) زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی.
محمدمهدی فولادوند:
زبانت را به خاطر عجله براى خواندن آن (قرآن) حركت مده.
(إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
چرا که جمع کردن و خواندن آن بر عهده ماست.
حسین انصاریان:
بی‌تردید گردآوردن و (به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می‌شود و چگونگی) قرائتش بر عهده ماست،
محمدمهدی فولادوند:
چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست.
(فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروى کن
حسین انصاریان:
پس هنگامی که آن را (به طور کامل) خواندیم، (به همان صورت) خواندنش را دنبال کن.
محمدمهدی فولادوند:
پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن.
(ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ)
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
سپس بیان (و توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست.
حسین انصاریان:
سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست.
محمدمهدی فولادوند:
سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست.
