گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنَّهُ فَکَّرَ وَ قَدَّرَ)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
او (براى مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و نقشه‌اى (شیطانى) کشید!
حسین انصاریان:
او (برای باطل کردن دعوت قرآن) اندیشید و (آن را) سنجید؛
محمدمهدی فولادوند:
آرى (آن دشمن حق) انديشيد و سنجيد،
(فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ)
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
مرگ بر او! چگونه نقشه‌اى کشید؟!
حسین انصاریان:
پس مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟
محمدمهدی فولادوند:
كشته بادا چگونه (او) سنجيد؟
(ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ)
۲۰ناصر مکارم شیرازی:
باز هم مرگ بر او، چگونه نقشه کشید؟!
حسین انصاریان:
باز هم مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟
محمدمهدی فولادوند:
(آرى) كشته بادا چگونه (او) سنجيد؟
(ثُمَّ نَظَرَ)
۲۱ناصر مکارم شیرازی:
پس نگاهى کرد،
حسین انصاریان:
آن گاه نظر کرد،
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه نظر انداخت،
(ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ)
۲۲ناصر مکارم شیرازی:
چهره درهم کشید و عجولانه دست به کار شد;
حسین انصاریان:
سپس چهره درهم کشید و قیافه نفرت آمیز به خود گرفت،
محمدمهدی فولادوند:
سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد،
(ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَکْبَرَ)
۲۳ناصر مکارم شیرازی:
سپس پشت کرد و تکبّر ورزید،
حسین انصاریان:
آن گاه (از قرآن) روی گردانید و تکبّر ورزید؛
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه پشت گردانيد و تكبر ورزيد،
(فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ)
۲۴ناصر مکارم شیرازی:
و سرانجام گفت «این (قرآن) چیزى جز سحر پیشینیان نیست!
حسین انصاریان:
پس گفت این قرآن جز جادویی که از جادوگران پیشین حکایت شده چیزی نیست،
محمدمهدی فولادوند:
و گفت اين (قرآن) جز سحرى كه (به برخى) آموخته‌اند نيست،
(إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ)
۲۵ناصر مکارم شیرازی:
این فقط سخن انسان است.
حسین انصاریان:
این جز سخن بشر نمی باشد.
محمدمهدی فولادوند:
اين غير از سخن بشر نيست،
(سَأُصْلِیهِ سَقَرَ)
۲۶ناصر مکارم شیرازی:
(امّا) به زودى او را وارد سَقَر (دوزخ) مى‌کنم!
حسین انصاریان:
به زودی او را در سقر درآورم،
محمدمهدی فولادوند:
زودا كه او را به سقر در آورم،
(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ)
۲۷ناصر مکارم شیرازی:
و تو چه مى‌دانى «سَقَر» چیست!
حسین انصاریان:
و تو چه می دانی سقر چیست؟
محمدمهدی فولادوند:
و تو چه دانى كه آن سقر چيست؟
(لَا تُبْقِی وَ لَا تَذَرُ)
۲۸ناصر مکارم شیرازی:
(آتشى است که) نه چیزى را باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌سازد.
حسین انصاریان:
(آتشی است که) نه چیزی را باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند؛
محمدمهدی فولادوند:
نه باقى مى گذارد و نه رها مى كند،
(لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ)
۲۹ناصر مکارم شیرازی:
پوست را دگرگون مى‌کند.
حسین انصاریان:
پوست بدن را (همه جانبه) دگرگون می‌کند؛
محمدمهدی فولادوند:
پوست‌ها را سياه مى‌گرداند،
(عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ)
۳۰ناصر مکارم شیرازی:
نوزده (نگهبان) بر آن گمارده شده‌اند!
حسین انصاریان:
بر آن نوزده نفر (موکّل) گمارده‌اند!
محمدمهدی فولادوند:
(و) بر آن (دوزخ) نوزده (نگهبان) است.
(وَ مَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَةً ۙ وَ مَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَ یَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا ۙ وَ لَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَ الْمُؤْمِنُونَ ۙ وَ لِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَ الْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ کَذَٰلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَن یَشَاءُ وَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ ۚ وَ مَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ ۚ وَ مَا هِیَ إِلَّا ذِکْرَیٰ لِلْبَشَرِ)
۳۱ناصر مکارم شیرازی:
نگهبانان دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آنها را جز براى آزمایش کافران معین نکردیم تا اهل کتاب (یهود و نصارى) یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقّانیت این کتاب آسمانى) تردید به خود راه ندهند، و بیماردلان و کافران بگویند «خدا از این سخن چه منظورى دارد؟!» (آرى) این گونه خداوند هرکس را بخواهد گمراه مى‌سازد و هرکس را بخواهد هدایت مى‌کند. و لشکریان پروردگارت را جز او کسى نمى‌داند، و این جز هشدار و تذکرى براى انسان‌ها نیست!
حسین انصاریان:
و ما موکّلان آتش را جز فرشتگان قرار نداده‌ایم، و شماره آنان را جز آزمایشی برای کافران مقرّر نکرده‌ایم تا اهل کتاب (به خاطر هماهنگی قرآن با کتابشان) یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقّانیّت قرآن) تردید نکنند، و تا بیماردلان و کافران بگویند خدا از توصیف گماشتگان آتش به این (نوزده نفر) چه هدفی دارد؟ این گونه خدا هر که را بخواهد (پس از بیان حقیقت) گمراه می‌کند و هر که را بخواهد هدایت می‌نماید، و سپاهیان پروردگارت را جز خود او کسی نمی‌داند، و این قرآن فقط مایه تذکر و پند برای بشر است.
محمدمهدی فولادوند:
و ما موكلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شده‌اند قرار نداديم تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند و ايمان كسانى كه ايمان آورده‌اند افزون گردد و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و (نيز) مؤمنان به شک نيفتند و تا كسانى كه در دل‌هايشان بيمارى است و كافران بگويند خدا از اين وصف كردن چه چيزى را اراده كرده است اين گونه خدا هر كه را بخواهد بيراه مى‌گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى‌كند و (شماره) سپاهيان پروردگارت را جز او نمى‌داند و اين (آيات) جز تذكارى براى بشر نيست.
(کَلَّا وَ الْقَمَرِ)
۳۲ناصر مکارم شیرازی:
هرگز چنین نیست سوگند به ماه،
حسین انصاریان:
این چنین نیست (که کافران می‌پندارند که این حقایق افسانه است،) سوگند به ماه،
محمدمهدی فولادوند:
نه چنين است (كه مى‌پندارند) سوگند به ماه،
(وَ اللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ)
۳۳ناصر مکارم شیرازی:
و به شب، هنگامى که (دامن برچینید و) پشت کند،
حسین انصاریان:
(و) سوگند به شب هنگامی که پشت می‌کند،
محمدمهدی فولادوند:
و سوگند به شامگاه چون پشت كند،
(وَ الصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ)
۳۴ناصر مکارم شیرازی:
و به صبح هنگامى که چهره بگشاید،
حسین انصاریان:
و سوگند به صبح زمانی که از پرده سیاه شب درآید و رخ نماید،
محمدمهدی فولادوند:
و سوگند به بامداد چون آشكار شود،
(إِنَّهَا لَإِحْدَی الْکُبَرِ)
۳۵ناصر مکارم شیرازی:
که آن (حوادث هولناک قیامت) از مسائل مهم است!
حسین انصاریان:
که بی‌تردید این (قرآن) از بزرگ‌ترین پدیده‌هاست؛
محمدمهدی فولادوند:
كه آيات (قرآن) از پديده هاى بزرگ است،
(نَذِیرًا لِّلْبَشَرِ)
۳۶ناصر مکارم شیرازی:
هشدارى است براى همه انسان‌ها،
حسین انصاریان:
هشدار دهنده به بشر است،
محمدمهدی فولادوند:
بشر را هشدار دهنده است،
(لِمَن شَاءَ مِنکُمْ أَن یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ)
۳۷ناصر مکارم شیرازی:
براى کسانى از شما که مى‌خواهند (به سوى هدایت) پیش روند یا عقب بمانند،
حسین انصاریان:
برای هر کس از شما که بخواهد (به وسیله ایمان، طاعت و انجام کار خیر) پیشی جوید یا (به سبب کفر، طغیان و گناه) پس ماند؛
محمدمهدی فولادوند:
هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا باز ايستد،
(کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ)
۳۸ناصر مکارم شیرازی:
(آرى) هر کس در گرو اعمال خویش است،
حسین انصاریان:
هر کسی در گرو دست آورده‌های خویش است،
محمدمهدی فولادوند:
هر كسى در گرو دستاورد خويش است،
(إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ)
۳۹ناصر مکارم شیرازی:
مگر «اصحاب یمین» (که نامه اعمالشان را به دست راستشان مى دهند)!
حسین انصاریان:
مگر سعادتمندان،
محمدمهدی فولادوند:
به جز ياران دست راست،
(فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءَلُونَ)
۴۰ناصر مکارم شیرازی:
آنها در باغ‌هاى بهشتى‌اند، و سؤال مى‌کنند،
حسین انصاریان:
که در بهشت‌ها از یکدیگر می‌پرسند،
محمدمهدی فولادوند:
در ميان باغ‌ها از يكديگر مى‌پرسند،
(عَنِ الْمُجْرِمِینَ )
۴۱ناصر مکارم شیرازی:
از مجرمان،
حسین انصاریان:
از روز و حال گنهکاران،
محمدمهدی فولادوند:
درباره مجرمان،
(مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ)
۴۲ناصر مکارم شیرازی:
«چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!»
حسین انصاریان:
(به آنان رو کرده) می‌گویند چه چیز شما را به دوزخ وارد کرد؟
محمدمهدی فولادوند:
چه چيز شما را در آتش (سقر) درآورد؟
(قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ)
۴۳ناصر مکارم شیرازی:
مى‌گویند «ما از نمازگزاران نبودیم،
حسین انصاریان:
می‌گویند ما از نمازگزاران نبودیم،
محمدمهدی فولادوند:
گويند از نمازگزاران نبوديم،
(وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ)
۴۴ناصر مکارم شیرازی:
و اطعام مستمند نمى‌کردیم،
حسین انصاریان:
و به تهیدستان و نیازمندان طعام نمی‌دادیم،
محمدمهدی فولادوند:
و بينوايان را غذا نمى‌داديم،
(وَ کُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ)
۴۵ناصر مکارم شیرازی:
و پیوسته با اهل باطل همنشین و هم‌صدا بودیم،
حسین انصاریان:
و با فرورفتگان (در گفتار و کردار باطل) فرو می‌رفتیم،
محمدمهدی فولادوند:
با هرزه درايان هرزه درايى می‌کرديم،
(وَ کُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ)
۴۶ناصر مکارم شیرازی:
و همواره روز جزا را انکار مى‌کردیم،
حسین انصاریان:
و همواره روز جزا را انکار می‌کردیم،
محمدمهدی فولادوند:
و روز جزا را دروغ مى‌شمرديم،
(حَتَّیٰ أَتَانَا الْیَقِینُ)
۴۷ناصر مکارم شیرازی:
تا زمانى که مرگ ما فرا رسید!
حسین انصاریان:
تا آنکه مرگ ما فرا رسید.
محمدمهدی فولادوند:
تا مرگ ما در رسيد.
