• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۶۷ قرآن کریم سوره حاقه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(وَ جَاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَن قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ)

۹
ناصر مکارم شیرازی:
و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و اهل شهرهاى زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند،
حسین انصاریان:
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و مردم شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند،
محمدمهدی فولادوند:
و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و (مردم) شهرهاى سرنگون شده (سدوم و عاموره) مرتكب خطا شدند،



(فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً)

۱۰
ناصر مکارم شیرازی:
از این رو با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند آنها را به عذاب شدیدى گرفتار ساخت.
حسین انصاریان:
و فرستاده پروردگارشان را نافرمانی کردند و خدا هم آنان را به عذابی سخت گرفت.
محمدمهدی فولادوند:
و از امر فرستاده پروردگارشان سرپيچى كردند و (خدا هم) آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت.



(إِنَّا لَمَّا طَغَی الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ)

۱۱
ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که آب طغیان کرد، شما را سوار بر کشتى کردیم،
حسین انصاریان:
هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را در کشتی سوار کردیم،
محمدمهدی فولادوند:
ما چون آب طغيان كرد شما را بر كشتى سوار نموديم،



(لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَ تَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ)

۱۲
ناصر مکارم شیرازی:
تا آن را وسیله تذکّرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را دریابد (و درک کند).
حسین انصاریان:
تا آن را برای شما مایه تذکر و بیداری قرار دهیم و گوش شنوا آن را (به عنوان مایه عبرت و تذکر) حفظ کند.
محمدمهدی فولادوند:
تا آن را براى شما (مايه) تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد.



(فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ)

۱۳
ناصر مکارم شیرازی:
به محض این که نخستین بار در «صور» دمیده شود،
حسین انصاریان:
پس چون در صور یک بار دمیده شود،
محمدمهدی فولادوند:
پس آنگاه كه در صور يک بار دميده شود.



(وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً)

۱۴
ناصر مکارم شیرازی:
و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشى گردند،
حسین انصاریان:
و زمین و کوه ها از جای خود برداشته شوند و هر دوی آنها یک باره درهم کوبیده و ریز ریز گردند!
محمدمهدی فولادوند:
و زمين و كوه ‌ها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با يک تكان ريز ريز گردند!



(فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ)

۱۵
ناصر مکارم شیرازی:
در آن روز واقعه (عظیم قیامت) روى مى دهد،
حسین انصاریان:
پس آن روز است که آن واقعه بزرگ واقع می شود؛
محمدمهدی فولادوند:
پس آن روز است كه واقعه (آنچنانى) وقوع يابد،



(وَ انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ)

۱۶
ناصر مکارم شیرازی:
و آسمان از هم مى شکافد و آنگاه سست مى گردد (و فرو مى ریزد).
حسین انصاریان:
و آسمان بشکافد و در آن روز است که از هم گسسته و متلاشی گردد؛
محمدمهدی فولادوند:
و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد،



(وَ الْمَلَکُ عَلَیٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَ یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ)

۱۷
ناصر مکارم شیرازی:
فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى گیرند (و براى انجام مأموریتها آماده مى شوند) و آن روز عرش (قدرت) پروردگارت را هشت فرشته برفراز همه آنها حمل مى کنند.
حسین انصاریان:
و فرشتگان (برای اجرای دستورها حق) بر کناره ها و اطراف آسمان قرار می گیرند، ودر آن روز هشت فرشته، عرش پروردگارت را بر فراز همه آنها حمل می کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و فرشتگان در اطراف (آسمان)اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت (فرشته) بر سر خود بر مى دارند.



(یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَیٰ مِنکُمْ خَافِیَةٌ)

۱۸
ناصر مکارم شیرازی:
در آن روز همگى (به پیشگاه خدا) عرضه مى شوید و چیزى از کارهاى مخفى شما پنهان نمى ماند.
حسین انصاریان:
آن روز (همه شما برای حسابرسی به پیشگاه خدا) عرضه می شوید در حالی که هیچ (عمل و نیّت) پوشیده ای از شما پنهان نمی ماند.
محمدمهدی فولادوند:
در آن روز شما (به پيشگاه خدا) عرضه مى ‌شويد (و) پوشيده‌ اى از شما پوشيده نمى‌ ماند.



(فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ)

۱۹
ناصر مکارم شیرازی:
امّا کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادى) فریاد مى زند که (اى اهل محشر!) «نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!
حسین انصاریان:
اما کسی که پرونده اش را به دست راستش دهند، می گوید (ای مردم!) پرونده مرا بگیرید و بخوانید.
محمدمهدی فولادوند:
اما كسى كه كارنامه‌ اش به دست راستش داده شود گويد بياييد و كتابم را بخوانيد.



(إِنِّی ظَنَنتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ)

۲۰
ناصر مکارم شیرازی:
من یقین داشتم که (قیامتى در کار است و) به حساب اعمالم مى رسم.
حسین انصاریان:
من یقین داشتم که حساب اعمالم را می بینم (به این سبب همه اعمالم را هماهنگ با احکام خدا انجام دادم و کردار بدم را اصلاح کردم.)
محمدمهدی فولادوند:
من يقين داشتم كه به حساب خود مى ‌رسم.



(فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ)

۲۱
ناصر مکارم شیرازی:
او در یک زندگى کاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت،
حسین انصاریان:
پس او در یک زندگی خوش و پسندیده ای است.
محمدمهدی فولادوند:
پس او در يک زندگى خوش است.



(فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ)

۲۲
ناصر مکارم شیرازی:
در بهشتى عالى،
حسین انصاریان:
در بهشتی برین،
محمدمهدی فولادوند:
در بهشتى برين،



(قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ)

۲۳
ناصر مکارم شیرازی:
که میوه هایش در دسترس است.
حسین انصاریان:
که میوه هایش در دسترس است.
محمدمهدی فولادوند:
(كه) ميوه هايش در دسترس است.



(کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ)

۲۴
ناصر مکارم شیرازی:
(و به آنان گفته مى شود) بخورید و بیاشامید گوارا باد بر شما، اینها در برابر اعمالى است که در ایام گذشته انجام دادید!
حسین انصاریان:
(به آنان گویند) بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد به سبب اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید؛
محمدمهدی فولادوند:
بخوريد و بنوشيد گواراتان باد به (پاداش) آنچه در روزهاى گذشته انجام داديد؛



(وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ)

۲۵
ناصر مکارم شیرازی:
امّا کسى که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى گوید «اى کاش هرگز نامه اعمالم رابه من نمى دادند.
حسین انصاریان:
و اما کسی که پرونده اعمالش را به دست چپش دهند، می گوید ای کاش پرونده ام را دریافت نمی کردم،
محمدمهدی فولادوند:
و اما كسى كه كارنامه‌ اش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم،



(وَ لَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ)

۲۶
ناصر مکارم شیرازی:
و نمى دانستم حساب من چیست!
حسین انصاریان:
و نمی دانستم حساب من چیست؟
محمدمهدی فولادوند:
و از حساب خود خبردار نشده بودم!



(یَا لَیْتَهَاکَانَتِ الْقَاضِیَةَ)

۲۷
ناصر مکارم شیرازی:
اى کاش مرگم فرا مى رسید!
حسین انصاریان:
ای کاش همان مرگ اول (که مرا از دنیا به آخرت انتقال داد) کارم را یکسره می کرد (و در نیستی ابد قرارم می داد،)
محمدمهدی فولادوند:
اى كاش آن (مرگ) كار را تمام می‌کرد.



(مَا أَغْنَیٰ عَنِّی مَالِیَهْ ۜ)

۲۸
ناصر مکارم شیرازی:
مال و ثروتم هرگز مرا بى نیاز نکرد،
حسین انصاریان:
ثروتم عذاب را از من دفع نکرد،
محمدمهدی فولادوند:
مال من مرا سودى نبخشيد،



(هَلَکَ عَنِّی سُلْطَانِیَهْ‌)

۲۹
ناصر مکارم شیرازی:
قدرت من نیز از دست رفت!
حسین انصاریان:
قدرت و توانم از دست رفت.
محمدمهدی فولادوند:
قدرت من از (كف) من برفت.



(خُذُوهُ فَغُلُّوهُ)

۳۰
ناصر مکارم شیرازی:
(فرمان مى رسد) او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید!
حسین انصاریان:
(فرمان آید) او را بگیرید و در غل و زنجیرش کشید،
محمدمهدی فولادوند:
(گويند) بگيريد او را و در غل كشيد،



(ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ)

۳۱
ناصر مکارم شیرازی:
سپس او را در دوزخ بیفکنید!
حسین انصاریان:
آن گاه به دوزخش دراندازید،
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه ميان آتشش اندازيد،



(ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ)

۳۲
ناصر مکارم شیرازی:
بعد او را به زنجیرى که هفتاد ذراع است ببندید;
حسین انصاریان:
سپس او را در زنجیری که طولش هفتاد ذرع است به بند کشید،
محمدمهدی فولادوند:
پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد،



(إِنَّهُ کَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ)

۳۳
ناصر مکارم شیرازی:
چرا که او (با دیدن دلایل روشن) هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى آورد،
حسین انصاریان:
زیرا او به خدای بزرگ ایمان نمی آورده،
محمدمهدی فولادوند:
چرا كه او به خداى بزرگ نمى‌ گرويد،



(وَ لَا یَحُضُّ عَلَیٰ طَعَامِ الْمِسْکِینِ)

۳۴
ناصر مکارم شیرازی:
و هرگز بر اطعام مستمندان تشویق نمى نمود.
حسین انصاریان:
و مردم را به اطعام نیازمندان تشویق نمی کرده.
محمدمهدی فولادوند:
و به اطعام مسكين تشويق نمی‌کرد.





جعبه ابزار