• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۶۴ قرآن کریم سوره ملک و قلم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ قِیلَ هَٰذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ)

۲۷
ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که آن (وعده الهى) را از نزدیک مى بینند، صورت کافران زشت و سیاه مى گردد، و (به آنها) گفته مى شود «این همان چیزى است که تقاضاى آن را داشتید!»
حسین انصاریان:
پس زمانی که آن (وعده داده شده) را از نزدیک ببینند، چهره کافران درهم و زشت گردد (و به آنان گویند) این است همان چیزی که آن را (از روی مسخره) می خواستید.
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه آن (لحظه موعود) را نزديک ببينند چهره ‌هاى كسانى كه كافر شده‌ اند در هم رود و گفته شود اين است همان چيزى كه آن را فرا مى‌ خوانديد.



(قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَ مَن مَّعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ)

۲۸
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و کسانى را که با من هستند هلاک کند، یا ما را مورد رحمت قرار دهد، چه کسى کافران را از عذاب دردناک پناه مى دهد؟!»
حسین انصاریان:
بگو به من خبر دهید اگر خدا من را و هر که را با من است هلاک کند، یا مورد رحمت قرار دهد، پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه خواهد داد؟
محمدمهدی فولادوند:
بگو به من خبر دهيد اگر خدا مرا و هر كه را با من است هلاك كند يا ما را مورد رحمت قرار دهد چه كسى كافران را از عذابى پر درد پناه خواهد داد؟



(قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ)

۲۹
ناصر مکارم شیرازی:
و «او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده و تنها بر او توکّل کرده ایم; و به زودى مى دانید چه کسى در گمراهى آشکار است!»
حسین انصاریان:
بگو اوست رحمان، به او ایمان آوردیم، و بر او توکل کردیم، پس به زودی خواهید دانست چه کسی در گمراهی آشکار است.
محمدمهدی فولادوند:
بگو اوست‌ خداى بخشايشگر به او ايمان آورديم و بر او توكل كرديم و به زودى خواهيد دانست چه كسى است كه خود در گمراهى آشكارى است.



(قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاءٍ مَّعِینٍ)

۳۰
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «به من خبر دهید اگر آبهاى (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسى آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار مى دهد؟!»
حسین انصاریان:
بگو به من خبر دهید اگر آب مورد بهره برداری شما (چون آب رودها، چشمه ها، سدها و چاه ها) در زمین فرو رود (تا آنجا که از دسترس شما خارج گردد) پس کیست که برایتان آب روان و گوارا بیاورد؟!
محمدمهدی فولادوند:
بگو به من خبر دهيد اگر آب (آشاميدنى) شما (به زمين) فرو رود چه كسى آب روان برايتان خواهد آورد؟



(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)


ناصر مکارم شیرازی:
به‌ نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان

(ن ۚ وَ الْقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ)

۱
ناصر مکارم شیرازی:
ن، سوگند به قلم و آنچه مى نویسند،
حسین انصاریان:
ن، سوگند به قلم و آنچه می نویسند،
محمدمهدی فولادوند:
نون سوگند به قلم و آنچه مى ‌نويسند،



(مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِمَجْنُونٍ)

۲
ناصر مکارم شیرازی:
که به لطف و نعمت پروردگارت تو مجنون نیستى،
حسین انصاریان:
که به سبب نعمت و رحمت پروردگارت (که نبوّت، دانش و بصیرت است) تو مجنون نیستی؛
محمدمهدی فولادوند:
(كه) تو به لطف پروردگارت ديوانه نيستى،



(وَ إِنَّ لَکَ لَأَجْرًا غَیْرَ مَمْنُونٍ)

۳
ناصر مکارم شیرازی:
و براى تو پاداشى بزرگ و همیشگى است.
حسین انصاریان:
و بی تردید برای تو پاداشی دایم و همیشگی است؛
محمدمهدی فولادوند:
و بى‌ گمان تو را پاداشى بى‌ منت‌ خواهد بود.



(وَ إِنَّکَ لَعَلَیٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ)

۴
ناصر مکارم شیرازی:
و تو اخلاق عظیم و برجسته اى دارى.
حسین انصاریان:
و یقیناً تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری.
محمدمهدی فولادوند:
و راستى كه تو را خويى والاست.



(فَسَتُبْصِرُ وَ یُبْصِرُونَ)

۵
ناصر مکارم شیرازی:
و به زودى تو مى بینى و آنان نیز مى بینند،
حسین انصاریان:
پس به زودی می بینی و (منکران هم) می بینند،
محمدمهدی فولادوند:
به زودى خواهى ديد و خواهند ديد،



(بِأَییِّکُمُ الْمَفْتُونُ)

۶
ناصر مکارم شیرازی:
که کدام یک از شما مجنونید!
حسین انصاریان:
که کدام یک از شما دچار جنون اند؛
محمدمهدی فولادوند:
(كه) كدام يک از شما دستخوش جنونيد،



(إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ)

۷
ناصر مکارم شیرازی:
به یقین پروردگارت بهتر از هر کس مى داند چه کسى از راه او گمراه شده، و نیز از هدایت یافتگان بهتر آگاه است.
حسین انصاریان:
بی تردید پروردگارت بهتر می داند چه کسی از راه او گمراه شده، و او به راه یافتگان داناتر است.
محمدمهدی فولادوند:
پروردگارت خود بهتر مى‌ داند چه كسى از راه او منحرف شده و (هم) او به راه يافتگان داناتر است.



(فَلَا تُطِعِ الْمُکَذِّبِینَ)

۸
ناصر مکارم شیرازی:
حال که چنین است از تکذیب کنندگان اطاعت مکن.
حسین انصاریان:
از تکذیب‌کنندگان (قرآن و نبوّت) فرمان مبر.
محمدمهدی فولادوند:
پس از دروغ‌زنان فرمان مبر.



(وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ)

۹
ناصر مکارم شیرازی:
آنها دوست دارند (در مورد انحراف از حق) نرمش نشان دهى تا آنها (هم) نرمش نشان دهند.
حسین انصاریان:
دوست دارند نرمی کنی تا نرمی کنند،
محمدمهدی فولادوند:
دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى نمايند،



(وَ لَا تُطِعْ کُلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ)

۱۰
ناصر مکارم شیرازی:
و از کسى که سوگند یاد مى کند و پست است اطاعت مکن.
حسین انصاریان:
و از هر سوگند خورده زبون و فرومایه فرمان مبر،
محمدمهدی فولادوند:
و از هر قسم خورنده فرو مايه‌ اى فرمان مبر،



(هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِیمٍ)

۱۱
ناصر مکارم شیرازی:
کسى که بسیار عیبجو و سخن چین است،
حسین انصاریان:
آنکه بسیار عیب جوست، و برای سخن چینی در رفت و آمد است،
محمدمهدی فولادوند:
(كه) عيبجوست و براى خبرچينى گام برمى دارد،



(مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ)

۱۲
ناصر مکارم شیرازی:
و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است;
حسین انصاریان:
به شدت بازدارنده (مردم) از کار خیر و متجاوز و گنهکار است.
محمدمهدی فولادوند:
مانع خير متجاوز گناه پيشه،



(عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِکَ زَنِیمٍ)

۱۳
ناصر مکارم شیرازی:
علاوه بر این کینه توز و بدنام است.
حسین انصاریان:
گذشته از این ها کینه توز و بی اصل و نسب است،
محمدمهدی فولادوند:
گستاخ (و) گذشته از آن زنازاده است.



(أَن کَانَ ذَا مَالٍ وَ بَنِینَ)

۱۴
ناصر مکارم شیرازی:
مبادا به خاطر مال و فرزندان فراوانش (از او پیروى کنى)!
حسین انصاریان:
(سرکشی و یاغی گری‌اش) برای آن (است) که دارای ثروت و فرزندان فراوان است.
محمدمهدی فولادوند:
به صرف اينكه مالدار و پسردار است.



(إِذَا تُتْلَیٰ عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ)

۱۵
ناصر مکارم شیرازی:
(در حالى که) هرگاه که آیات ما بر او خوانده شود مى گوید «اینها افسانه هاى پیشینیان است.»
حسین انصاریان:
هنگامی که آیات ما را بر او می خوانند، گوید افسانه های پیشینیان است!
محمدمهدی فولادوند:
چون آيات ما بر او خوانده شود گويد افسانه ‌هاى پيشينيان است!





جعبه ابزار